Wniosek Pawła Szandały Radnego Rady Miejskiej w Wieruszowie

Share this...

Facebook

Google

Twitter

Linkedin

Wieruszów dnia 28 lipca 2015 roku.

Paweł Szandała

Radny Rady Miejskiej w Wieruszowie

Burmistrz Wieruszowa
Szanowny Pan Rafał Przybył

Wniosek
Dotyczy: W związku z apelem Burmistrza Wieruszowa skierowanym do Rady Powiatu Wieruszowskiego z dnia 27 maja 2015 roku wnoszę o pozostawienie nazw ulic: Ludwika Waryńskiego, Jarosława Dąbrowskiego oraz w przypadku nazwy ulicy Alfreda Okrzei zamianę imienia na ulicę Stefana Okrzei.

Wyżej wymienione nazwy ulic nie niosą w sobie znamion czi i szacunku dla ideologii nazistowskiej i komunistycznej. Łączenie w/w osób z ideologią komunistyczną jest rażąco nieuprawnione i wypacza prawdę historyczną. Dodatkowo pozostawienie nazw ulic, pozwoli na oszczędności w budżecie gminy Wieruszów w kwocie blisko 80.000,00 złotych.
Mieszkańcy i przedsiębiorcy w/w ulic unikną zbędnych kosztów i straty czasu w urzędach na dokonywanie zmiany dokumentów związanych z ewentualną zmianą nazwy ulicy .
W załączeniu informacja Pana dr. Macieja Korkucia Naczelnika Odziałowego Biura Edukacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Krakowie wysłana pocztą elektroniczną na moje zapytanie dotyczące konieczności zmiany nazw ulic w naszym mieście.

Szanowny Panie,
W całości popieramy postulaty likwidacji nazw ulic gloryfikujących system totalitarny i ludzi działających na rzecz zniewolenia Polski. Biorąc pod uwagę udział organów państwowych Związku Socjalistycznych Republik Sowieckich (oraz ich reprezentantów), powoływanych przez nie struktur, partii, organizacji politycznych oraz zbrojnych, a także komunistycznych organów władzy w latach 1939-1989 (oraz ich reprezentantów), w likwidacji niepodległego bytu państwa polskiego oraz ich udział w zwalczaniu dążeń niepodległościowych, gwałceniu praw obywatelskich i praw człowieka, oraz popełniane w ich imieniu zbrodnie komunistyczne, oraz inne przestępstwa stanowiące zbrodnie przeciwko pokojowi, ludzkości i/lub zbrodnie wojenne powinny z przestrzeni publicznej Wieruszowa zostać usunięte w pierwszym rzędzie następujące nazwy ulic:
– 25-lecia PRL
– PKWN
– 19 stycznia [traktowana jako forma gloryfikacji Armii Czerwonej w związku z datą jej wkroczenia do miasta w 1945 roku]
– Marcelego Nowotki,
– Jana Krasickiego,
– Karola Świerczewskiego,
– Mariana Buczka.

Struktury te i postaci były narzędziem realizacji działań totalitarnego państwa sowieckiego, wrogich wobec niepodległości Polski i wolności obywateli RP.
Utrzymywanie tego rodzaju nazw w niepodległej Polsce jest sprzeczne z porządkiem prawnym Rzeczypospolitej Polskiej a jednocześnie jest działaniem niewychowawczym, pochwałą zbrodniczych ideologii i działalności służącej obcemu państwu, skierowanej przeciw prawowitym, konstytucyjnym władzom Rzeczypospolitej Polskiej.

Artykuł 13 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. zakazując istnienia partii politycznych i innych organizacji odwołujących się w swoich programach do totalitarnych metod i praktyk działania nazizmu, faszyzmu i komunizmu, w sposób jednoznaczny kwalifikuje komunizm jako system totalitarny. Art. 256 Kodeksu Karnego, zakazuje „publicznego propagowania faszystowskiego lub innego totalitarnego ustroju państwa”.

Jednocześnie informuję, że w okresie komunizmu propaganda PRL w swoisty sposób „zawłaszczyć” na potrzeby propagandowe postaci niektórych polskich działaczy niepodległościowych z XIX i początku XX wieku. Realizowano to w sposób nieuprawniony i nie mający nic wspólnego z historyczną rzetelnością, próbując utrwalić ich obraz jako „bohaterów walk rewolucyjnych”, fałszywie utożsamianych z totalitarną praktyką rewolucji bolszewickiej.

Należał do nich m.in. Jarosław Dąbrowski, więzień caratu, jeden z najważniejszych działaczy przygotowujących ośrodki władzy powstańczej w okresie poprzedzającym wybuch Powstania Styczniowego a także Stefan Aleksander Okrzeja, bohaterski działacz socjalistyczny i niepodległościowy, bojowiec Organizacji Bojowej PPS stracony przez carat na stokach Cytadeli Warszawskiej za dokonanie zamachu na posterunek rosyjskiej policji na Pradze w 1905 r.

Są to postaci, które powinny być w Polsce traktowane jako jednoznacznie należące do grona narodowych bohaterów  walczących o niepodległą Polskę, i – wbrew komunistycznej propagandzie – nie mających nic wspólnego z totalitarną ideologią państwową późniejszej bolszewickiej Rosji czy jeszcze późniejszego PRL.
Jeśli – z nieznanych przyczyn – patronem jednej z ulic Wieruszowa uczyniono Okrzeję, pomyłkowo wpisując jako imię „Alfred” (takie sugestie zostały mi przekazane) wydaje się zasadne, aby Rada Miasta podjęła uchwałę o nadaniu tej ulicy poprawnej nazwy Stefana Aleksandra Okrzei – co w sensie technicznym sprowadzi się do prostej formalności w dokumentacji miejskiej, bez żadnych skutków dla tych dokumentów mieszkańców, w których dana adresowe o ulicy zawierają samo nazwisko.

Inną postacią, którą propaganda komunistyczna usiłowała zawłaszczyć w pełni na własny użytek, był socjalista Ludwik Waryński. Był on działaczem, który zmarł w ciężkim carskim więzieniu w twierdzy Szlisselburg koło Petersburga w roku 1889 a więc na wiele lat przed ostatecznym utrwaleniem podziału w polskim ruchu socjalistycznym na zwalczające się wzajemnie nurty: niepodległościowy i rewolucyjny (z którego potem wywodził się ruch komunistyczny, jako część ruchu bolszewickiego). Mimo, że kiedy umierał w wieku 33 lat był zwolennikiem nurtu internacjonalistycznego, i raczej przeciwnikiem postulatów odbudowy niepodległego państwa polskiego (brało się to raczej z percepcji ówczesnej rzeczywistości a nie z wrogości wobec Polski jako takiej), nie może być uznawany w sposób ahistoryczny za zwolennika systemu totalitarnego zniewolenia jaki w XX wieku stworzył Lenin i bolszewicy. Nie wiemy w jakim kierunku ewoluowałyby jego poglądy gdyby miał okazję dożyć sędziwego wieku. Dlatego firmowanie jego postacią komunistycznego systemu zniewolenia w wersji leninowskiego czy stalinowskiego bolszewizmu także było daleko idącym nadużyciem w okresie PRL.

Ze względu na te kontrowersje w apelach do samorządów Instytut Pamięci Narodowej nie wskazywał ulic L. Waryńskiego jako tych, które mogą być uznane za formę propagowania systemu totalitarnego.  Z drugiej strony Instytut nigdy nie proponował tej postaci jako patrona dla nowych ulic czy obiektów publicznych.

Z wyrazami szacunku
dr Maciej Korkuć
naczelnik
Oddziałowego BEP
Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Krakowie