Niebieskim szlakiem przez pięć rezerwatów

Szlak Pieszy Nr ŁD. OP. WK-103n

Byczyna – Polanowice – Proślice – Jakubowice – Bruny – Rezerwat „Komorzany” – Rezerwat „Komorzno” – Ignacówka III – Janówka – Józefówka – Las Węzeł Żółty – Raków – Lipie – Szalonka – Podbolesławiec – Bolesławiec – Chróścin – Gola – Gołkowice – Byczyna

Długość 63,1 km

Dzień I
Byczyna – Polanowice – Proślice – Jakubowice – Bruny
Długość odcinka 14,5 km
Naszą wędrówkę rozpoczynamy na Placu Dworcowym w Byczynie od placu idziemy na południe i po 200 m skręcamy w lewo w ul. Dworcową mijając z lewej strony dawny Dom Harcerza. Od Domu Harcerza po ok. 200 m skręcamy w prawo na południowy zachód w ul. Polanowicką (z lewej strony znajduje się młyn), którą dochodzimy do wiaduktu. Przechodzimy przez wiadukt kierujemy się w stronę Polanowic. W Polanowicach za szkołą skręcamy w lewo. Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych mieści się tu w byłym pałacu z początku XX w. obok pałacu znajdują się zabudowania dworskie z początku XX w. z lewej strony mijamy murowany neogotycki kościół z początku XX w. Po wyjściu z Polanowic wchodzimy w dolinę rzeki Pratwy. Z lewej strony mijamy zalew utworzony w drugiej połowie XX w. o powierzchni 42 ha. Po opuszczeniu doliny rzeki Pratwy wchodzimy do wsi Proślice. Z lewej strony mijamy drewniany kościół z XVI w. z późniejszą wieżą z XVII w oraz dawną pastorówke z drugiej połowy XIX w murowaną oraz cmentarz na którym znajduje się kilka zabytkowych grobów. Za cmentarzem skręcamy w lewo do centrum wsi. Po lewej stronie znajduje się Zespół Pałacowy składający : z piętrowego pałacu murowanego z przełomu XVIII / XIX w. obecnie Gospodarstwo Agroturystyczne „Hetman Roma Byczyna”, budynków inwentarskich z XIX w., murowanej gorzelni i budynków mieszkalnych z XIX w. z pomnikowymi okazami lip. Od Proślic idziemy na południowy zachód do Jakubowic, gdzie znajduje się drewniany kościół z XVI w. oraz dawny park podworski. Od Jakubowic kierujemy się na zachód do wsi Bruny. Naszą wędrówkę kończymy ma przystanku PKS.

Dzień II
Bruny – Rezerwat „Komorzany” – Rezerwat „Komorzno” – Ignacówka III – Janówka
Długość odcinka 13,2 km

Naszą wędrówkę rozpoczniemy na przystanku PKS w Brunach. Do przystanku idziemy na zachód do drogi Wołczyn – Laski. Po dojściu do drogi skręcamy w prawo. Po przejściu około 1 km skręcamy w lewo w las. Lasem idziemy około 6 km. Na trasie tej przechodzimy przez rezerwaty, najpierw przez Rezerwat „Komorzany” o powierzchni 19,84 ha, powstały w 1969 r., w którym ochroniony jest las mieszany z przewagą jodły na północnej granicy jej zasięgu. Następnie mijamy Rezerwat „Komorzno” o powierzchni 3,74 ha utworzony w 1969 r., w rezerwacie tym chroniona jest buczyna pomorska. Po wyjściu z lasu skręcamy w lewo i drogą Wołczyn – Laski dochodzimy do wsi Ignacówka III gdzie na skrzyżowaniu skręcamy w prawo. Idziemy na północny-wschód najpierw lasem, skrajem lasu (mijamy wieloletnie buki), później polami do wsie Janówka . Nasza wędrówka kończy się na przystanku PKS.

Dzień III
Janówka – Józefówka – Las Węzeł Żółty – Raków – Lipie
Długość odcinka 11,4 km

Naszą wędrówkę rozpoczynamy na przystanku PKS w Janówce obok sali OSP. Od przystanku idziemy na wschód drogą do Kostowa. Przechodzimy przez wieś Janówka i przysiółek Józefówka (do kraju lasu gdzie skręcamy w lewo w kierunku wsi Marianka Siemieńska). Wchodzimy w las i docieramy do skrzyżowania dróg leśnych gdzie skręcamy w lewo na północny-zachód. Będziemy mijać z lewej strony Rezerwat „Las Łęgowy w Dolinie Pomianki” o powierzchni 6,09 ha utworzony w 1971 r., chroni on około siedemdziesięcioletni łęg olszowy z osobliwościami florystycznymi, zwłaszcza starcem kędzierzawym na północnej granicy jego naturalnego zasięgu a z prawej strony Rezerwat „Oles w Dolinie Pomianki” o powierzchni 3,09 ha utworzony w 1971 r., chroniony jest tu las olszowy na terenie zalewowym składający się z około osiemdziesięcioletnich olch czarnych z domieszką brzóz omszonych i jesionów wyniosłych, urozmaiconych florą runa. Po drodze napotykamy wiatę postojową a przy niej głaz z pamiątkową tablicą: „Tu spoczywa Misia – wielki tropiciel dzików, przyjaciel myśliwych 1983-2001”. Nadal idziemy lasem po lewej stronie mijamy hodowle koni polskich oraz Rezerwat „Stara Buczyna w Rakowie” o powierzchni 3,5 ha chroni 180 – letni starodrzew bukowy na północno-wschodnim zasięgu jego występowania. Po wyjściu z lasu dochodzimy do drogi asfaltowej w Rakowie, gdzie skręcamy w prawo i 500 m w lewo a następnie po przejściu około 1 km w lewo docieramy do przystanku PKS w Lipiu i tutaj kończymy naszą wędrówkę.

Dzień IV
Lipie – Szalonka – Podbolesławiec – Bolesławiec
Długość odcinak 7,3 km

Naszą wędrówkę rozpoczynamy na przystanku PKS w Lipiu. Od przystanku podążamy do przejazdu kolejowego gdzie skręcamy w prawo, przechodzimy przez przysiółek Trzy Chałupy i wieś Szalonka i dochodzimy do trasy Nr 11 relacji Bytom – Poznań i skręcamy w lewo a po około 200 m w prawo do Bolesławca. Przechodzimy przez most na rzece Prośnie mijając po prawej kapliczkę murowaną z pierwszej polowy XX w. zwieńczoną krzyżem metalowym wewnątrz figura św. Jana Nepomucyna i wchodzimy do Bolesławca. Na rogu ul. Zielonej z lewej strony dawna Rosyjska Strażnica Graniczna murowania z XIX w. Idziemy do Rynku z prawej strony Zespół Zamkowy: Zamek (zbudowany między 1335-1370) murowany, gotycki, wysadzony w 1656 r., odbudowany w 1670 r. zniszczony w 1704 r. Do dziś zachowała się ośmioboczna wieża o wysokości 22 m. Drewniany młyn wodny z XVI lub XVIIw. przeznaczony na restauracje i hotel z naruszeniem pierwotnego wyglądu budowli (spalony 7 lutego 2007 r.). Wchodzimy do Rynku (układ przestrzenny dawnego miasta, wrzecionowaty w typie miast śląskich, kwadratowy rynek po dwie ulice wybiegające z jego narożników, regulacja planu na początku XIX w.) z prawej strony Dom Kultury dalej Urząd Gminy, a pośrodku Pomnik Niepodległości. Od Rynku na wschód przy ul. Kościelnej znajduje się kościół parafialny pod wezwaniem Świętej Trójcy, murowany, trzynawowy, budowę rozpoczęto w 1696 r. i kontynuowano po spaleniu w 1702 r. ukończono w 1723 r. barokowy, monumentalny fasada frontowa, wyposażenie barokowe z XVIII w. trzy epitafia w kruchcie kościoła: kanonika kaliskiego i dziekana wieruszowskiego księdza Rocha Hiacentego Dobrzelewskiego (1807-52), dziekana wieruszowskiego księdza Jana Fryderyka Szeligowskiego (1808-56), kanonika kaliskiego i dziekana wieruszowskiego księdza Mieńcuckiego zmarł w 1861 r. Na rynku w Bolesławcu kończy się nasza wędrówka.

Dzień V
Bolesławiec – Chrościn – Gola – Gołkowice – Byczyna
Długość odcinka 16,7 km

Naszą wędrówkę rozpoczynamy na Rynku w Bolesławcu.Od Rynku podążamy na wschód do ronda gdzie skręcamy w kierunku Byczyny. Idąc ul. Kościuszki z prawej strony znajduje się nieczynny piec do wypalania wapna tzw. wapiennik. Przechodzimy przez wieś Kolonia Bolesławiec Chróścin /z prawej strony mijamy byłą bazę GS za którą od strony zachodniej znajduje się dawny cmentarz żydowski czynny od 1945 r. obecnie zdewastowany/, idziemy w kierunku Chróścina. Po wejściu do wsi Chróścin z prawej mijamy drewniany budynek plebani z początku XX w. (dawna karczma i leśnictwo przeniesione tu z Czastar) oraz drewniany kościół parafialny pod wezwaniem św. Mikołaja z 1734 r. rozbudowany w 1919 r. o nazwę i kruchtę, brama-dzwonnica z początku XX w. obok kościoła pomnik upamiętniający 11 parafian poległych w 1939-45.Od kościoła idziemy na południe/ po prawej stronie mijamy Zespół Pałacowy: pałac z początku XX w. murowany, kilkakrotnie przebudowywany Dom Opieki Społecznej, park z XIX w. powierzchnia 0,5 ha i spichlerz z pierwszej połowy XIX / do skrzyżowania dróg gdzie skręcamy w lewo. Idziemy na wschód a później na południe do wsi Gola. Z prawe strony mijamy dawny park podworski ze stojącym na jego skraju budynkiem gospodarczym z końca XIX w., do 1939 r. znajdował się tu dwór Górkiewiczów właścicieli Goli, Wójcina i Andrzejowa. Podczas zaborów mieściły się tu koszary wojsk rosyjskich. Od parku podążamy do przystanku PKS/za przystankiem PKS znajduje się budynek dawnej rosyjskiej a później polskiej komory celnej znajdującej się na granicy polsko-niemieckiej do 1939 r. Od przystanku idziemy na południe w stronę Byczyny. Przechodzimy most na rzecze Prośnie i po ok. 800 m skręcamy w prawo na południowy-zachód w kierunku wsi Gołkowice. Po dojściu do Gołkowic skręcamy w lewo na południe z prawej strony znajduje się drewniany kościół z XVIII w. Po przejściu 300 m skręcamy w lewo, mijając z prawej strony pałac z XVIII w. zbudowany w stylu barokowym jest już dzisiaj nieco przekształcony, obecnie znajduje się tu hotel, obok pałacu park podworski. Dochodzimy do drogi Bolesławiec – Byczyna gdzie skręcamy w prawo do Byczyny. Przechodzimy przez wieś Jaśkowice i wchodzimy do Byczyny w ul. Stawową, którą docieramy do ul. Wałowej / z prawej strony mamy wieże bramy wschodniej tzw. Polska z uwagi na to, że jest ona zwrócona w kierunku większej części terytorium Polski, wybudowana został w XV w. razem z murami obronnymi i pozostałym wieżami. Istniejący dach namiotowy pochodzi z lat 30 XX w. ówczesne zwieńczenie budowli zostało zniszczone przez uderzenie pioruna/ (można zwiedzić obiekty zabytkowe wewnątrz murów obronnych idziemy u. Krótka, Floriańska, Długa, Rynek, Kościelna, Okrężna, Plac Wolności – mury obronne, fosa i park. Byczyna jako jedno z nielicznych miast w Polsce posiada mury obronne zachowane w całości, obwarowania powstały w XV – XVI w., długość muru wynosi 950 m, od strony północnej miasta przy murach obronnych znajduje się zabytkowy park miejski i fragmenty fosy miejskiej, w której hodowane są pstrągi – domy i zabytkowe kamienice pochodzą głownie z czasów odbudowy miasta po pożarze w 1757 r. i z pierwszej polowy XIX w., większość znajduje się w obrębie murów obronnych w Rynku i przy ulicach: Okrężnej, Długiej, Krótkiej i Floriańskiej – ratusz wybudowany został w XV/XVI w., niszczony był wieloma pożarami, zniszczony znacznie podczas II wojny światowej, odremontowany w 1968 r. pełni dziś swą pradawna funkcję siedziby władz miasta. Nad wejściem od strony wschodniej można podziwiać XVIII wieczny kartusz ufundowany przez miłośnika Byczyny po pożarze w 1719 r. od strony południowej zachował się kamienny portal renesansowy z XVI w. prowadzący do dawnych piwnic ratuszowych – kościół pod wezwaniem Św. Trójcy, barokowy kościół katolicki parafialny wybudowany został w 1767 r. na miejscu zniszczonego przez pożar w 1757 r. kościoła konstrukcji szkieletowej. Wieża kościoła, której budowę dokończono w 1782 r. zwieńczona jest baniastym hełmem krytym blachą. Wyposażenie świątyni pochodzi z XVII-XIX w. należą do niego m.in. zabytkowe ołtarze i barokowa chrzcielnica – kościół pod wezwaniem ś. Mikołaja. Ten gotycki kościół – obecnie ewangelicki – wzniesiony został pod koniec XIV w., do XVIII w. plac wokół kościoła pełnił funkcję cmentarz i był otoczony niskim murkiem, świątynia była dwukrotnie odnawiana w latach 1790-1791 oraz w latach 1886-188, wówczas kościołowi nadano charakter neogotycki, wewnątrz kościoła znajdują się liczne zabytki sztuki sakralnej (m.in. średniowieczny krucyfiks i epitafia) oraz krypty grobowe: księcia von Wurttemberga, rodziny Frankenbergów, miejscowych pastorów: Daniela Opolliusa i Jan Kościelnego). Od wieży bramy wschodniej idziemy ul Wałową do ul. Basztowej. Z prawej strony mijamy basztę południową tzw. Piaskową, której zadaniem było wzmocnienie obronności muru w części południowej miasta, przypuszcza się, że jej budowa został zakończona w XVI w. później niż obwarowania i pozostałe wieże, ze względu na przeznaczenie w XVI w. później niż obwarowania i pozostałe wieże, że względu na przeznaczenie baszty posiada ona liczne okienka strzelnicze oraz w górnej części zamknięty łukiem spłaszczonym, okna umieszczone w prostokątnych niszach oraz spichrz neogotycki położony jest u wyjazdu, ze starej części miasta i przylega do murów obronnych, wzniesiony z przeznaczeniem na spichrz zbożowy lub browar/. Dochodzimy do ul. Basztowej gdzie skręcamy w lewo (z prawej strony znajduje się wieża brama zachodnia tzw. niemiecka z uwagi, że jest zwrócona w stronę terytorium Niemiec, wybudowana została w XV w., posiada ostrołukowe przejście, dolna część wieży murowana jest z kamienia, kondygnacja górna ceglana, obecnie zwieńczona prowizorycznym dachem lecz z przeszłości podobnie pozostałym wieżą posiadała zapewnienie dach znany ze starych pieczęci miasta w stylu namiotowym z małymi wieżyczkami) w kierunku ronda. Od ronda (za rondem z lewej strony cmentarz ewangelicki a na nim: kaplica cmentarna pod wezwaniem św. Jadwigi murowana gotycka z XIV w. była małym kościołem od 1929 r. pełniła rolę domu pogrzebowego, po II wojnie światowej przez długi czas była nieczynna, w 1977 r. została wyremontowana, pełni rolę kaplicy i domu pogrzebowego, na cmentarzu znajdują się również nieliczne zabytkowe groby) idziemy ulicą Dworcową, Moniuszki do Placu Dworcowego. Tutaj kończy się nasza wędrówka.

Uwaga!
Szlak ten można wykorzystać jako rowerowy

Komunikacja:
przystanki PKS w w/w miejscowościach oraz dworzec PKP Byczyna

Noclegi i Gastronomia:
Hotel „Grodzki” ul. Poznańska 2 Byczyna
Kawiarnia „Hetmańska” ul. Rynek 1 Byczyna
Bar „Na Górce” ul. Kluczborska Byczyna
Bar „Na Plantach” ul. Wałowa 32 Byczyna
Kawiarnia „Spichlerz” ul. Wąska 4
„Hetman Roma Byczyna” Proślice 58
„Stary Młyn” Bolesławiec
Gospodarstwo Agroturystyczne R. Tuz Chróścin
Obiekt Pałacowy J. Jasiński Gołkowice

Opracował:
Instruktor Krajoznawstwa PTTK
Andrzej Olbromski

Ten wpis został opublikowany w kategorii Powiat Kępiński, Powiat Wieruszowski. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.
Subscribe
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments