LUTUTÓW TWOIM MIASTEM

Szanowni Państwo !

Z kart historii … .

 

 

 

Lututów – miastem. Oczywiście to administracyjne przekształcenie jest absolutnie możliwe, tym bardziej, że w przeszłości już dwukrotnie takie prawa Lututów posiadał. Chociaż przywrócenie praw miejskich zależy od akceptacji Wojewody Łódzkiego, a następnie decyzji Prezesa Rady Ministrów, jest ono również w naszych rękach i wyraża się wolą społeczną mieszkańców. Możemy odwoływać się do ważnych kart historii z czasów króla Władysława Jagiełły, kiedy to ów władca za namową ówczesnego właściciela naszej osady – Bieniasza z Walichnowych, syna Lutolda Wierusza – nadał jej na początku XV wieku prawa miejskie. Był więc Lututów miastem szlacheckim leżącym w ziemi wieluńskiej. Posiadał znaczącą parafię oraz stanowił ośrodek targowy i rzemieślniczy. Ważnym źródłem utrzymania mieszczan było ponadto rolnictwo. Wiek siedemnasty nie okazał się łaskawy dla Lututowa, bowiem w 1639 roku spłonęła znaczna część zabudowy miasteczka. Do jego upadku przyczyniły się ponadto zniszczenia.

W okresie wojen szwedzkich w drugiej połowie XVII i początku XVIII wieku, w tym stacjonowanie wojsk po śmierci króla Jana III Sobieskiego. Splot niekorzystnych wydarzeń skutkował utratą praw miejskich. Na początku kolejnego stulecia właściciel dóbr lututowskich, Alojzy Prosper Biernacki, jeden z najwybitniejszych działaczy społecznych, politycznych i gospodarczych w Królestwie Polskim podjął starania o przywrócenie Lututowowi utraconych praw miejskich (1816 r.). Kolejny właściciel Lututowa, Stanisław Biernacki, poczynił kolejne starania o erygowanie miasta. Tym razem okazały się one skuteczne i postanowieniem Rady Administracyjnej Królestwa Polskiego z 7 marca 1843 roku dokonano zmiany statusu administracyjnego Lututowa. Należał on do grupy najmniejszych miast w Królestwie i obok Wieruszowa, Praszki, Bolesławca i Osjakowa, leżących   w powiecie wieluńskim, był zaliczony do ośrodków miejskich V rzędu. Jak zauważył prof. Tadeusz Olejnik, autor publikacji poświęconej Lututowowi: „Sporządzony na polecenie S. Biernackiego plan regulacyjny, obejmujący wytyczenie nowych oraz prostowanie i poszerzanie już istniejących ulic, wydzielenie placu na obszerny rynek oraz działki pod budowę ratusza, nadawał Lututowowi cechy typowo miejskie pod względem rozplanowania przestrzennego”. W Lututowie znacznie wzmocniło się wówczas rzemiosło i handel, głównie dzięki nowym osadnikom. Miasteczko, pomimo wielu gospodarczych problemów, odgrywało dla najbliższej okolicy rolę centrum gospodarczo-usługowego.

Na uwagę zasługuje fakt, iż w okresie powstania styczniowego pod Lututowem 15 czerwca 1863 roku miała miejsce krwawa bitwa oddziałów powstańczych pod dowództwem Antoniego Korotyńskiego z wojskami rosyjskimi. Poległych powstańców pogrzebano w zbiorowej mogile    na lututowskim cmentarzu. Kilka lat po upadku powstania szereg najmniejszych miast,w tym Lututów, na mocy ukazu cara Aleksandra II, także w ramach represji po powstaniu styczniowym utracił prawa miejskie. Doprowadziło to do ograniczenia możliwości jego rozwoju, w konsekwencji regresu gospodarczo-społecznego. Jednakże po odzyskaniu niepodległości nastąpił ponowny rozwój osady, którą w dalszym ciągu zwyczajowo nazywano miasteczkiem. Istniały wówczas drobne instytucje bankowe, drobny przemysł, handel i rzemiosło, którym zajmowali się fachowcy zarówno chrześcijańscy, jak i żydowscy. Po 1945 roku Lututów stopniowo podnosił się z pożogi wojennej. Obecnie jest miejscowością, w której funkcjonują różne instytucje, m.in. oświatowe, posiadające bardzo dobrą infrastrukturę, w tym szkoła średnia – Zespół Szkół Rolniczych,a także aktywnie działający, z wieloma oddziałami Rejonowy Bank Spółdzielczy z siedzibą w Lututowie. Wszystko    to sprzyja naszym staraniom, by Lututów ponownie stał się miastem.

Ten wpis został opublikowany w kategorii Lututów. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.
Subscribe
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments