Dwaj bracia, młodzi ludzie – Lututów początek II RP, wolnej niepodległej Ojczyzny. Rok 1918, koniec I wojny światowej. Czas nastania upragnionej wolności. Dzień spełnienia marzeń każdego Polaka po 123 latach zniewolonej Ojczyzny.
Lecz Oni ledwo dotknęli ten dzień, to już musieli iść dalej i walczyć o to co chwilę temu poczuli. Iść by powstrzymać plan programu politycznego – Rosyjskiej Partii Komunistycznej. W 1919–1921 roku nastaje nowa wojna – wojna pomiędzy odrodzoną II RP, a Rosyjską bolszewicką która w duchu obranego kierunku wojsk rosyjskich zgodnym z ideologią, doktryny politycznej i programem politycznym Rosyjskiej Partii Komunistycznej – zaczęli dążyć do podboju europejskich państw i przekształcenia ich w republiki sowieckie, Dwaj bracia z Lututowa, Walenty Kubasiewicz, urodzony dnia 08.02.1898 rok,
z aktu urodzenia, syn Ignacego Kubasiewicza i Walentyny z domu Trzcińska z Ostrycharzy
oraz Lucjan Kubasiewicz urodzony około 1901 roku, w 1920 roku wstępują do armii polskiej kontynuować walkę o wolność i niepodległość. Ich radość z osiągniętej wolności trwała krótko. Gdyby nie ta determinacja i wielkie zwycięstwo wojsk polskich z bolszewikami w ostatecznej bitwie pod Warszawą to, to co nastało w 1945 roku opanowało by Europę w 1920 roku. Ci młodzi ludzie żołnierze II RP w 1920 roku uczestniczą w bitwie z bolszewikami pod Letyczowem. Letyczów, miasto założone na tzw. Czarnym szlaku u ujściu rzeki Wołk do Bohu.
Miasto do 1793 roku powiatowe, położone na terenie województwa podolskiego, po III rozbiorze Polski od 1795 roku miasto powiatowe w guberni podolskiej.
W bitwie ginie jeden z braci. Lucjan Kubasiewicz młody Polski żołnierz z Lututowa, staje się ofiarą wojny polsko-bolszewickiej. Swoje młode życie oddaje w przekonaniu że odzyskana wolność kosztem przelanej krwi wielu młodych pokoleń nie zostanie utracona. I tak się staje, na krótko, ale jednak udaje się utrzymać pokój w Europie. Drugi brat Walenty Kubasiewicz wraz z oddziałem zostaje okrążony przez wojska bolszewickie. Młody, lecz uzdolniony żołnierz przedstawia dowódcy plan wydostania się z okrążenia. Plan przynosi zamierzony cel. Zdolność przywódcza i umiejętności wojskowe zostają szybko dostrzeżone przez przełożonych w osobie Walentego Kubasiewicza. To te wartości i zasługi przynoszą nagrodę Walentemu Kubasiewiczowi przez nadanie prawa własności domu wraz z ogrodem w miejscowości Łuck. Łuck miasto w zachodniej części Ukrainy ośrodek administracji obwodu wołomińskiego, przystań nad Styrem (dopływ Prypeci). Od 1321 roku w granicach Litwy, po unii lubelskiej w 1569 roku – Korony.
Od 1895 przynależny do Rosji. W latach 1919-1939 należy do Polski. To tutaj Walenty Kubasiewicz zostaje komendantem posterunku policji. Wołomin, historyczna dzielnica Rusi, a następnie Rzeczypospolitej, obejmujący obszar między górnym Bugiem a Słuczą na północ sięgająca do Prypeci. Ruś Holicko-Wołyńska od 1366 roku obszar częściowo przyłączony do Polski, częściowo do Litwy. W 1569 włączony do Korony. W 1772 południowy skrawek Wołynia zostaje zajęty przez Austrię. Reszta w 1793 i 1795 roku zostaje przyłączona do Rosji. W 1918 roku wschodnia część Wołynia zostaje przyłączona do Ukrainy, natomiast w 1929 roku zachodnia część do Polski. Od 1939 roku Wołomin należy do Ukrainy w całości. W trakcie odbudowy Państwa Polskiego polityka rządu ukierunkowana była na obowiązek włączenia Wołynia do Polski. Dlatego umacniano tam ośrodki administracji rządowej, policji i wojska, obsadzając je polskimi obywatelami.
Jednym z nich był starszy przodownik Policji Państwowej Walenty Kubasiewicz komendant posterunku w Łucku. W Jego wspomnieniach w trakcie prowadzonych rozmów rodzinnych przewija się poczucie, że była to służba na trudnych terenach, wypowiadając słowa-niejednokrotnie spałem z bronią.
W Łucku bierze ślub z jedynaczką Barbarą Szlawską – Ukrainką z Łucka. Jej ojciec był właścicielem warsztatu i autobusu do przewozu ludzi. Miał kamienicę w rynku. Walenty i Barbara nie pozostawili potomstwa. Do Polski Walenty w okresie międzywojennym przyjechał dwukrotnie. Ginie w okresie drugiej wojny światowej w niewyjaśnionych okolicznościach. Rodzina po wojnie nie może nawiązać z nim kontaktu.
Po upływie kolejnych lat w bólu i smutku znajduje nazwisko Walentego na liście Bohaterów zgłoszonych w Programie „KATYŃ…. OCALIĆ OD ZAPOMNIENIA”. Główna strona programu zaczyna się słowami: Pochylamy się z szacunkiem nad mogiłami ofiar Zbrodni Katyńskiej prowadząc program edukacyjny ku pamięci i w hołdzie Bohaterom – bestialsko zamordowanym jednym strzałem w tył głowy ofiarom Katynia, Charkowa, Tweru, Bykowni… Chcemy by pamięć o tej straszliwej zbrodni 1940 roku była żywa w kolejnych pokoleniach Polaków. Chcemy zachować pamięć:
O wojsku, policji, straży granicznej i służbie więziennej, które nie poległo, lecz zostało skrytobójczo zamordowane strzałem w tył głowy.
O wymordowaniu polskiej inteligencji: lekarzy, naukowców, artystów, duchownych, dyplomatów, urzędników…..”
Na liście pod nr 16241 odnajdują nazwisko Kubasiewicz Walenty, syn Ignacego starszy przodownik Policji Państwowej ULK (Ukraińska Lista Katyńska)
Urodzony 1898-02-08 w Lututowie
Cmentarz Wojenny: Bykownia
Komenda Wojewódzka PP Łuck
To tragiczna śmierć dwóch młodych ludzi z Lututowa. Żołnierzy Wojska Polskiego. Bohaterów idących na wojnę, mających w chwili wymarszu pod nogami Ziemię Lututowską, miejsce ich bezpowrotnego wymarszu, w głowie myśl chęci powrotu, a w duszy wolę walki o wolną, niepodległą Ojczyznę i choć śmierci się nie bali, to nie takiej oczekiwali.
Marek Zgadzaj
Wersja elektroniczna gazety
