Wieruszowsko-warszawskie „Mosty szczęścia”

Zapewne dla wielu z Państwa tytuł ten brzmi tajemniczo?
Co w sobie kryje?

25 maja 2012r. Warszawa dowiedziała się jak bliski jest jej Wieruszów.

W tym właśnie dniu na Wydziale Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego w Warszawie przy ul. Krakowskie Przedmieście 30 odbyło się wyjątkowe spotkanie, wyjątkowe, bo płynące z potrzeby serca, potrzeby spotkania, by po latach móc powiedzieć sobie „dziękuję”, być z tymi, których na swojej drodze życia spotkaliśmy.

Z inicjatywy czterech magistrantek z różnych roczników akademickich, p. Aliny Otyś, p. Wandy Kopiś, p. Anny Lerki i p. Beaty Żeromskiej, ten majowy wieczór poświęcony był Pani Doktor Jadwidze Tomalkiewicz w 42 rocznicę nieprzerwanej więzi z warszawską geografią w jubileuszowym roku okrągłych urodzin.

W spotkaniu uczestniczyli pracownicy naukowi Wydziału Geografii- Koleżanki i Koledzy Pani Doktor, Znajomi i Przyjaciele z dawnych lat. Spotkanie to miało charakter słowno-muzyczny zatytułowany „O krajobrazie inaczej”.

I w tym momencie odkryła się tajemnica „Mostów szczęścia”. Niektórzy z zaproszonych, po raz pierwszy usłyszeli poezję Pani Doktor Jadwigi Tomalkiewicz, w interpretacji aktora Pana Stanisława Badeńskiego, z pochodzenia Wieruszowianina.

W muzycznej części na skrzypcach grała p. Danuta Kołodziejczyk (pedagog szkoły muzycznej), uczennica p. J. Tomalkiewicz, wraz ze swoją wychowanką- Zuzanną. Kompozycję piosenek do wierszy Pani Doktor z własną muzyką i wykonaniem, zaprezentował p. Edward Ciemuchowski- mgr inż. budownictwa.

Dla nas wszystkich Pani Doktor, wieloletni pracownik naukowy,
od zawsze była Warszawianką, aż do tego momentu, kiedy usłyszeliśmy poezję tak bardzo osobistą, w wyjątkowy sposób uwidaczniającą związek ze swoim rodzinnym miastem- Wieruszowem, miastem dzieciństwa
i młodości z „Czarem dziecięcych lat”, „Tajemnicą nazw”… Prosna, Niesób, Baraki, Bindorz, Koćmina, Krzewie, Hąci Most, Młyn Urbańskiego, Żelazny Most (…), nieprawdopodobnie wyrażoną tożsamością środowiskową i związkiem ze swoją „Małą Ojczyzną”.

I wtedy wszyscy poczuliśmy jak Wieruszów bliski jest Warszawie poprzez tak wspaniałą Osobę, która pokazała jak ważne jest miejsce, z którego się pochodzi, jak drogie i na zawsze bliskie. Niektórzy pytali gdzie ten Wieruszów, inni zapragnęli go zobaczyć. I tak właśnie powstał most warszawsko-wieruszowski łączący poprzez myśli i słowa Pani Jadwigi Tomalkiewicz te dwa miasta, miasta tak sobie bliskie poprzez dobro i subtelność Tej, która je ukochała.

Słowom pamięci, podziękowań, nie było końca. Dziękowaliśmy Pani Doktor za takt pedagogiczny, uczucie, które tworzyło atmosferę nauki i przyjaźni, za wieloletnią troskę
i odpowiedzialność za losy młodego pokolenia.

W imieniu doktorantów z lat 1970- 1973 z wyraźnym wzruszeniem, głos zabrał prof. dr hab. Jerzy Makowski, nawiązując do wieloletniej przyjaźni i pięknych wspomnień, dziękując za te lata, wspólną pracę i przyjaźń. Reprezentując Władze Wydziału, podziękowanie za czas miniony, życzenia dalszych związków z geografią, w imieniu p. prof. dr hab. Alicji Kostrowickiej i własnym, złożył Prodziekan Wydziału, prof. dr hab. Florian Plit.
Pisemne gratulacje i życzenia (które głośno odczytano) dalszej żywej działalności służącej geografii i miastu Pani Doktor, przekazał prof. dr hab. Andrzej Richling.

Były kwiaty, które tworzyły bukiet pięknych słów i myśli na trwałe pozostających w naszej wspólnej pamięci. Pani J. Tomalkiewicz zadedykowała program słowno-muzyczny ś.p. prof. Cecylii Radłowskiej i ś. p. prof. Jerzemu Kondrackiemu- przytoczyła słowa Pana Profesora dedykowane Jej kiedyś: „…Oby nasza warszawska dydaktyka zajęła czołową pozycję w Polsce, do czego jak sądzę, jest predestynowana…”.

To słowa brzmiące jak testament Profesora- twórcy kierunku krajobrazowego w polskiej geografii.

I w tym pięknym klimacie, tych słów, doceniono krajobraz Wieruszowa, tak subtelnie przedstawionego w poezji Pani Tomalkiewicz- ludzi, którzy historię tego miasta tworzyli i wszystkich ważnych miejsc na trwałe pozostałych
w pamięci.
Na Uniwersytecie Warszawskim, w miejscu gdzie geografia krajobrazu zajmuje ważne miejsce, na stopniu katedry sali wykładowej, dumnie wkroczył Wieruszów, zadziwił swoim pięknem i stał się Warszawie bliski. Poprzez skromność, dobroć, miłość do swojego regionu Pani Tomalkiewicz, powstały „Mosty szczęścia” „(…) miasta dwa, regiony dwa, mosty pozwalające połączyć ludzki wysiłek, ludzkie sprawy (…)”.

Myślę, że to dobry moment, by władzom Wieruszowa i Mieszkańcom, powiedzieć, jak to miasto jest nam bliskie. Gratulujemy takich osobowości, jak Pani Doktor, pełnych wrażliwości i subtelności, które wzrastały w atmosferze domu rodzinnego i pięknie krajobrazu.

Za ś. p. Rodziców Pani J. Tomalkiewicz, odmawiamy modlitwę, oddajemy hołd w miejscu spoczynku i mówimy „dziękuję”.

Wszystkim związanym z Wieruszowem życzymy, by byli dumni ze swojego miasta i przekazujemy wyrazy sympatii i szacunku.

Beata Żeromska

studentka w latach 1984-1989
magistrantka z roku 1989
obecnie nauczyciel geografii
Dyrektor Gimnazjum nr 132
z Oddziałami Integracyjnymi
w Warszawie

2″#340!,*0),5*’30!’*0)”#%6&,0(7%0!8!9:8″’;
B,>*1.*$”3,$16*39$+$C,D4&1,$&#&95$&*.$E8+-6$&,2*-.6(+’F$G’$1$$4’E6*$%8#2*F$
'b! D.;.! 'HE’,(! .,”*.-.! /#-
-2+/*2.1.! „2&! ;.4! $52″42! ;+”%! ;+;!
2+,7″*B-(! ! %0D! -1.862+! /627!
6.! !”#$%&'( )’*+,%-$$( $( ./0″$12(
3’+$*4%&4!56( 74$2′,8!/’/0( %,-
8#%289$’+*! -! .,”*.-2+! A,*0! 75(!
S,.4#-„42+!?,*+/D2+8)2+!_H!#/$0-
1#! „2&! -0;I%4#-+! „A#%4.62+@! -0;I%-
4#-+@!$#!A106I)+!*!A#%,*+$0!”+,).@!
A#%,*+$0! „A#%4.62.@! $0! A#! 5.%.)C!
DB)! A#-2+/*2+9! „#$2+! [/*2&47;&\@!
$09!*! %0D2@!4%B,0)C!6.! „-#;+;!/,#-
/*+!N0)2.!”A#%4.528D0(!V!262);.%0-0!
)*%+,+)C! D.:2″%,.6%+4! *! ,BN60)C!
,#)*624B-! .4./+D2)42)C@! :%;(
<&$4!( =/!>?( %4”!( @*:$>?( <44!(
A’,9$($((B’%/!(C’,*D89$’E@!%+6!D.-
;#-0!-2+)*B,!A#8-2&)#60!$01!?.62!
<#4%#,! R./-2/*+! 3#D.542+-2)*! -!
c’! ,#)*62)&!62+A,*+,-.6+;!-2&*2! *!
-.,”*.-„4I!:+#:,.d2I!-!;7$25+7″*#-
-0D!,#47!#4,I:10)C!7,#/*26(!
! ! „A#%4.627! 7)*+”%62)*052! A,.-
)#-62)0! 6.74#-2! 0/*2.17! T+#-
:,.d22@! S#5+N.642! 2! S#5+/*0! ?.62!
<#4%#,@! V6.;#D2! 2! ?,*0;.)2+5+! *!
/.-60)C! 5.%(! >A#%4.62+! %#! D2.1#!
)C.,.4%+,! „1#-6#QD7*0)*60! *.-
%0%71#-.60! F=( 9,%E*G,%#$'( $4%-
5#’EH(! U!-! %0D!D#D+6)2+!#/4,01.!
„2&! %.;+D62).! [=#”%B-! „*)*&8)2.\(!
K2+4%B,*0! *! *.A,#”*#60)C@! A#! ,.*!
A2+,-„*0!7″10″*+52!A#+*;&!?.62!<#4-
%#,!R./-2:2!3#D.542+-2)*@!-!26%+,-
A,+%.);2! .4%#,.! I%4%( ./%4$8J%2%(
B%”’;89$’+*?! *!A#)C#/*+62.! 2+-
,7″*#-2.626.(! !D7*0)*6+;!)*&8)2!
6.! „4,*0A).)C! :,.1.! :%4$( K%40/%(
@*J*”#$’E5#!9! eA+/.:#:! „*4#10!
D7*0)*6+;f@! 7)*+662).! R(! 3#D.5-
42+-2)*@!-,.*!*+!”-#;I!-0)C#-.64I!
V7*.66I(!S#DA#*0);&!A2#”+6+4!/#!
-2+,”*0!?.62!<#4%#,! *!-1.”6I!D7-
*04I!2!-04#6.62+D@!*.A,+*+6%#-.1!
A.6! P/-.,/! ]2+D7)C#-„42@! D:,!
26N(!$7/#-62)%-.(!
<5.! 6.”! -„*0″%42)C! ?.62! <#4%#,@!
-2+5#5+%62!A,.)#-624!6.74#-0@!#/!
*.-„*+! $01.! .,”*.-2.64I@! .N! /#!
%+:#!D#D+6%7@! 42+/0!7″10″*+528D0!
A#+*;&! %.4! $.,/*#! #”#$2″%I@! -! -0-
;I%4#-0! „A#”B$! 7-2/.)*62.;I)I! ;+;!
*-2I*+4! *+! ,#/*2660D! D2.”%+D@!
2+,7″*#-+D@! D2.”%+D! /*2+)2Z-
„%-.! 2! D1#/#8)2! *! []*.,+D! /*2+-
)2&)0)C! 5.%\@! [3.;+D62)I! 6.*-\`!
?,#”6.@! K2+”B$@! M.,.42@! M26/#,*@!
S#9D26.@! S,*+-2+@! gI)2! =#”%@!
=106! h,$.Z”42+:#@! i+5.*60! =#”%!
e`f@! 62+A,.-/#A#/#$62+! -0,.-
N#6I! %#N”.D#8)2I! 8,#/#-2″4#-I! 2!
*-2I*42+D! *+! „-#;I! [=.1I! J;)*0-
*6I\
U! -%+/0! -„*0”)0! A#)*7528D0! ;.4!
2+,7″*B-!$52″42!;+”%! .,”*.-2+!A#-
A,*+*! %.4! -„A.62.1I! J”#$&@! 4%B,.!
A#4.*.1.! ;.4!-.N6+! ;+”%!D2+;”)+@! *!
4%B,+:#! „2&!A#)C#/*2@! ;.4!/,#:2+! 2!
6.! *.-„*+!$52″42+(!K2+4%B,*0!A0%.52!
:/*2+! %+6! 2+,7″*B-@! 2662! *.A,.-
:6&52!:#!*#$.)*09(!U!%.4!-1.862+!A#-
-„%.1! D#”%! -.,”*.-„4#Q-2+,7″*#–
„42! 1I)*I)0! A#A,*+*! D0852! 2! „1#-.!
?.62! R./-2:2!3#D.542+-2)*! %+!/-.!
D2.”%.@!D2.”%.!%.4!”#$2+!$52″42+!A#-
A,*+*!/#$,#!2!”7$%+56#89!3+;@!4%B,.!
;+!74#)C.1.(
>1#-#D! A.D2&)2@! A#/*2&4#-.Z@!
62+! $01#! 4#Z).(! <*2&4#-.528D0!
?.62!<#4%#,!*.!%.4%!A+/.:#:2)*60@!
7)*7)2+@! 4%B,+! %-#,*01#! .%D#”d+,&!
6.742!2!A,*0;.X62@!*.!-2+5#5+%62I!%,#-
„4&!2!#/A#-2+/*2.56#89!*.!5#”0!D1#-
/+:#!A#4#5+62.(! ($D$’4$0(„*9/*-
,%4/12(#(&%/(LMNOP(LMNQ(#(2!,%R4!D(
2#,08#’4$’D?(+J*8(#%G,%J(:%4(:,*-S(
„,( 6%GS( T’,#!( U%9*289$?! 6.-2I-
*7;I)! /#! -2+5#5+%62+;! A,*0;.X62! 2!
A2&460)C! -„A#D62+Z@! /*2&47;I)!
*.!%+!5.%.@!-„AB56I!A,.)&!2!A,*0;.XZ(!
^+A,+*+6%7;I)! ! 1./*+! 0/*2.-
17@! A#/*2&4#-.62+! *.! )*.”! D262#-
60@! V!5#’4$%( „%&8#!56( #2$W#912( #(
+’*+,%-$W?( 2( $D$’4$0( ( :%4$( :,*-S(
„,( 6%GS( <&$5E$(@*8/,*2$59$’E( $( 2J%-
84!D?(#J*V!J(I,*”#$’9%4( !”#$%J0?(
:%4(:,*-S(„,(6%GS(X&*,$%4(I&$/(!?2-
„+D6+!:,.%75.);+!2!N0)*+62.!e4%B,+!
:1#86#! #/)*0%.6#f! „%&8#’E( V!2’E(
„#$%J%&4*>5$( 8J0VW5’E( +’*+,%-$$( $(
D$%8/0(I%4$(K*9/*,?(:,#’9%#%J(:%4
:,*-S( „,( 6%GS( <4”,#’E( 3$56&$4+S
K./! „%,#6I! #,:.62*.)0;6I! „A#%4.-
62.!)*7-.1.!?.62!D+,(U%,/%(I$%8’5-
9%@! <0,+4%#,! L/D262″%,.)0;60! 0-
/*2.17(!M.,/*#!%#!D21+!2!$7/7;I)+@!
N+!-1./*+! T2>^!%.4!A,*0)C0562+!2!
)C&%62+!#/A#-2+/*2.10!6.!*#,:.62-
*#-.62+!%.42+;!7,#)*0″%#8)2@!*.!)#!-!
2D2+627!7)*+”%624B-@!”41./.D!”+,-
/+)*6+!A#/*2&4#-.62.(
M010!4-2.%0@!4%B,+!%-#,*010!$742+%!
A2&460)C! „1B-! 2! D0852! 6.! %,-.1+!
A#*#”%.;I)0)C! -! 6.”*+;! -„AB56+;!
A.D2&)2(! ?.62! R(! 3#D.542+-2)*!
*./+/04#-.1.! A,#:,.D! „1#-6#-
QD7*0)*60! >S:S( :,*-S( Y’5!&$$( 3%-
„J*289$’E( $( >S:S( :,*-S( T’,#’D0(
@*4”,%59$’D0! A,*0%#)*01.! „1#-.!
?.6.! ?,#d+”#,.! /+/04#-.6+! R+;!
42+/08G! FZ=G!( 4%8#%( 2%,8#%289%(
„!”%9/!9%( #%E[J%( 5#*J*2W( :*#!-
5E[(2(I*&85′?(„*( 5#’+*( E%9( 8W”#[?(
E’8/(:,'”’8/!4*2%4%ZH(!3#! „1#-.!
$,*D2I)+!;.4!%+”%.D+6%!?,#d+”#,.@!
%-B,)0!42+,7647!4,.;#$,.*#-+:#!-!
A#5″42+;!:+#:,.d22(!U!-!%0D!A2&460D!
452D.)2+@! %0)C! „1B-@! /#)+62#6#!
4,.;#$,.*! 2+,7″*#-.@! %.4! „7$%+5-
62+!A,*+/”%.-2#6+:#!-!A#+*;2!?.62!
3#D.542+-2)*@! 57/*2@! 4%B,*0! C2″%#-
,2&!%+:#!D2.”%.!%-#,*052!2!-„*0″%42)C!
-.N60)C!D2+;”)!6.!%,-.1+!A#*#”%.-
10)C!-!A.D2&)2(!
K.! h62-+,”0%+)2+! .,”*.-„42D@!
-! D2+;”)7! :/*2+! :+#:,.d2.! 4,.;#-
$,.*7! *.;D7;+! -.N6+!D2+;”)+@! 6.!
„%#A627! 4.%+/,0! „.52! -041./#-+;@!
/7D62+! -4,#)*01! 2+,7″*B-@! *.-
/*2-21! „-#2D! A2&46+D! 2! „%.1! „2&!
.,”*.-2+! $52″42(! ?#A,*+*! „4,#D-
6#89@!/#$,#9@!D21#89!/#!”-#;+:#!,+-
:2#67!?.62!3#D.542+-2)*@!A#-„%.10!
[=#”%0!”*)*&8)2.\![e`f!D2.”%.!/-.@!
,+:2#60!/-.@!D#”%0!A#*-.5.;I)+!A#-
1I)*09!57/*42!-0″21+4@!57/*42+!”A,.-0!
e`f\(
U!>&[?( V'( /*( „*G,!( D*D’4/?( G!(
2J%”#*D( $’,08#*2%( $( U$’8#9%;-
5*D?( :*2$'”#$’\?( E%9( /*( D$%8/*(
E’8/( 4%D( G&$89$'(! T,.%757;+D0! %.-
42)C!#”#$#-#8)2@! ;.4!?.62!<#4%#,@!
A+160)C! -,.N52-#8)2! 2! „7$%+56#8)2@!
4%B,+!-*,.”%.10!-!.%D#”d+,*+!/#D7!
,#/*266+:#!2!A2&462+!4,.;#$,.*7(
V.! 8(A(! ^#/*2)B-! ?.62! R(! 3#D.5-
42+-2)*@!#/D.-2.D0!D#/52%-&@!#/-
/.;+D0!C#1/!-!D2+;”)7!”A#)*0647!2!
DB-2D0![/*2&47;&\(
„*0″%42D!*-2I*.60D!*! 2+,7″*#-
-+D!N0)*0D0@!$0!$052!/7D62!*+!”-#-
;+:#!D2.”%.! 2!A,*+4.*7;+D0!-0,.*0!
„0DA.%22!2!”*.)7647(!
8,$)$%9,(’:4/$
4)!3,-)/$%5%”$)$*;%<=>?@<=>=
:$A#4)($-)/$%+%(’/!%<=>=
'B,*-#,%-$!*+1*#,”%
A,’A($C#
D1(,/)'(%E#:-$+6!:%%-(%<FG
+%H33+#$0$:#%
I-),A($*16-1:#%5%J$(4+$5#,

Wieruszowsko- warszawskie „Mosty szczęścia”

Zapewne dla wielu z Państwa tytuł ten brzmi tajemniczo?
Co w sobie kryje?

25 maja 2012r. Warszawa dowiedziała się jak bliski jest jej Wieruszów. W tym właśnie dniu na Wydziale Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego w Warszawie przy
ul. Krakowskie Przedmieście 30 odbyło się wyjątkowe spotkanie, wyjątkowe, bo płynące z potrzeby serca, potrzeby spotkania, by po latach móc powiedzieć sobie „dziękuję”, być z tymi, których na swojej drodze życia spotkaliśmy. Z inicjatywy czterech magistrantek z różnych roczników akademickich, p. Aliny Otyś, p. Wandy Kopiś, p. Anny Lerki
i p. Beaty Żeromskiej, ten majowy wieczór poświęcony był Pani Doktor Jadwidze Tomalkiewicz w 42 rocznicę nieprzerwanej więzi z warszawską geografią w jubileuszowym roku okrągłych urodzin.

W spotkaniu uczestniczyli pracownicy naukowi Wydziału Geografii- Koleżanki i Koledzy Pani Doktor, Znajomi i Przyjaciele
z dawnych lat. Spotkanie to miało charakter słowno-muzyczny zatytułowany „O krajobrazie inaczej”. I w tym momencie odkryła się tajemnica „Mostów szczęścia”. Niektórzy z zaproszonych, po raz pierwszy usłyszeli poezję Pani Doktor Jadwigi Tomalkiewicz, w interpretacji aktora Pana Stanisława Badeńskiego, z pochodzenia Wieruszowianina.

W muzycznej części na skrzypcach grała p. Danuta Kołodziejczyk (pedagog szkoły muzycznej), uczennica p. J. Tomalkiewicz, wraz ze swoją wychowanką- Zuzanną. Kompozycję piosenek do wierszy Pani Doktor
z własną muzyką i wykonaniem, zaprezentował
p. Edward Ciemuchowski- mgr inż. budownictwa.

Dla nas wszystkich Pani Doktor, wieloletni pracownik naukowy,
od zawsze była Warszawianką, aż do tego momentu, kiedy usłyszeliśmy poezję tak bardzo osobistą, w wyjątkowy sposób uwidaczniającą związek ze swoim rodzinnym miastem- Wieruszowem, miastem dzieciństwa
i młodości z „Czarem dziecięcych lat”, „Tajemnicą nazw”… Prosna, Niesób, Baraki, Windorz, Koćmina, Krzewie, Hąci Most, Młyn Urbańskiego, Żelazny Most (…), nieprawdopodobnie wyrażoną tożsamością środowiskową i związkiem ze swoją „Małą Ojczyzną”.

I wtedy wszyscy poczuliśmy jak Wieruszów bliski jest Warszawie poprzez tak wspaniałą Osobę, która pokazała jak ważne jest miejsce, z którego
się pochodzi, jak drogie i na zawsze bliskie. Niektórzy pytali gdzie ten Wieruszów, inni zapragnęli go zobaczyć. I tak właśnie powstał most warszawsko-wieruszowski łączący poprzez myśli i słowa Pani Jadwigi Tomalkiewicz te dwa miasta, miasta tak sobie bliskie poprzez dobro
i subtelność Tej, która je ukochała.

Słowom pamięci, podziękowań, nie było końca. Dziękowaliśmy Pani Doktor za takt pedagogiczny, uczucie, które tworzyło atmosferę nauki
i przyjaźni, za wieloletnią troskę
i odpowiedzialność za losy młodego pokolenia. W imieniu doktorantów z lat 1970- 1973
z wyraźnym wzruszeniem, głos zabrał prof. dr hab. Jerzy Makowski, nawiązując
do wieloletniej przyjaźni
i pięknych wspomnień, dziękując za te lata, wspólną pracę i przyjaźń. Reprezentując Władze Wydziału, podziękowanie za czas miniony, życzenia dalszych związków z geografią, w imieniu p. prof. dr hab. Alicji Kostrowickiej
i własnym, złożył Prodziekan Wydziału, prof. dr hab. Florian Plit.
Pisemne gratulacje i życzenia (które głośno odczytano) dalszej żywej działalności służącej geografii i miastu Pani Doktor,
przekazał prof. dr hab. Andrzej Richling.

Były kwiaty, które tworzyły bukiet pięknych słów i myśli na trwałe pozostających w naszej wspólnej pamięci. Pani J. Tomalkiewicz zadedykowała program słowno-muzyczny ś.p. prof. Cecylii Radłowskiej i ś. p. prof. Jerzemu Kondrackiemu- przytoczyła słowa Pana Profesora dedykowane Jej kiedyś: „…Oby nasza warszawska dydaktyka zajęła czołową pozycję w Polsce, do czego jak sądzę, jest predestynowana…”. To słowa brzmiące jak testament Profesora- twórcy kierunku krajobrazowego w polskiej geografii.
I w tym pięknym klimacie, tych słów, doceniono krajobraz Wieruszowa, tak subtelnie przedstawionego w poezji Pani Tomalkiewicz- ludzi, którzy historię tego miasta tworzyli i wszystkich ważnych miejsc na trwałe pozostałych
w pamięci.


Na Uniwersytecie Warszawskim, w miejscu gdzie geografia krajobrazu zajmuje ważne miejsce, na stopniu katedry sali wykładowej, dumnie wkroczył Wieruszów, zadziwił swoim pięknem i stał się Warszawie bliski. Poprzez skromność, dobroć, miłość do swojego regionu Pani Tomalkiewicz, powstały „Mosty szczęścia” „(…) miasta dwa, regiony dwa, mosty pozwalające połączyć ludzki wysiłek, ludzkie sprawy (…)”.

Myślę, że to dobry moment, by władzom Wieruszowa
i Mieszkańcom, powiedzieć, jak to miasto jest nam bliskie. Gratulujemy takich osobowości, jak Pani Doktor, pełnych wrażliwości i subtelności, które wzrastały w atmosferze domu rodzinnego i pięknie krajobrazu.

Za ś. p. Rodziców Pani J. Tomalkiewicz, odmawiamy modlitwę, oddajemy hołd w miejscu spoczynku i mówimy „dziękuję”.

Wszystkim związanym z Wieruszowem życzymy, by byli dumni
ze swojego miasta i przekazujemy wyrazy sympatii i szacunku.

Beata Żeromska

studentka z lat 1984-1989
magistrantka z roku 1989
obecnie nauczyciel geografii
Dyrektor Gimnazjum nr 132
z Oddziałami Integracyjnymi
w Warszawie

Ten wpis został opublikowany w kategorii Bez kategorii. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.
Subscribe
Powiadom o
2 komentarzy
najnowszy
najstarszy oceniany
Inline Feedbacks
View all comments
pawcio176
11 lat temu

Jestem młody ale sądze że po zniszczeniu mostu na prośnie powinien on być odbudowany w pierwotnej formie, był piękny.

11 lat temu

Nic dodać, nic ująć!!! Dziękujemy!!!