Pochówek odnalezionych szczątków Stanisława Gibka, żołnierza AK i konspiracji antykomunistycznej

30 października 2019 r. na Cmentarzu Rzymskokatolickim w Wieluniu odbyły się uroczystości pogrzebowe szczątków Stanisława Gibka, żołnierza Armii Krajowej i konspiracji antykomunistycznej, zamordowanego przez funkcjonariuszy komunistycznego aparatu terroru w wieku 26 lat – z udziałem posłów RP Marka Matuszewskiego, Piotra Polaka i Pawła Rychlika, władz samorządowych i lokalnych powiatu wieluńskiego i kępińskiego.

Uroczystością pogrzebowych przewodniczył ks.kan Jacek Zieliński.

Jego szczątki przez przeszło 70 lat znajdowały się w nieoznaczonym miejscu na miejscowym cmentarzu. We wrześniu 2018 r. podczas prac ekshumacyjnych odnalazło je Biuro Poszukiwań i Identyfikacji IPN, zaś w czerwcu 2019 r. zostały zidentyfikowane.

Starania rodzin i środowisk poszukujących przez lata ciał straconych i chowanych potajemnie przez milicjantów i funkcjonariuszy UB żołnierzy drugiej konspiracji zwożonych do Wielunia z terenu powiatu zakończyły się w 2018 r. odnalezieniem przez Biuro Poszukiwań i Identyfikacji IPN szczątków m.in. Stanisława Gibka.

Podczas ostatniego pożegnania żołnierza niezłomnego został odczytany list od Premiera RP Mateusza Morawieckiego.

Organizatorami uroczystości są Oddział Instytutu Pamięci Narodowej w Łodzi i Starostwo Powiatowe w Wieluniu.

Urodził się 16 stycznia 1920 r. w Gromadzicach, gm. Czarnożyły w powiecie wieluńskim. W czasie II wojny światowej, po ucieczce z transportu na roboty przymusowe w Niemczech, wstąpił do AK pełniąc służbę w Obwodzie AK „Reduta” w okolicach Namysłowa. Po zakończeniu działań wojennych zamieszkał wraz z rodziną w Wodzicznej w powiecie kępińskim.

W połowie 1945 r. został zatrzymany i osadzony w areszcie MO w Laskach, z którego wkrótce został uwolniony przez oddział Franciszka Olszówki ps. „Otto”, do którego wstąpił. Działalność niepodległościową kontynuował m.in. w oddziale poakowskim Stanisława Panka „Rudego”, który uczynił z Gibka jednego ze swoich najbardziej zaufanych podkomendnych.

Wziął udział m.in. w rozbiciu aresztu w Kępnie w listopadzie 1945 r. oraz w likwidacji dziewięciu żołnierzy sowieckich na Stacji Czastary w lutym 1946 r.

5 lipca 1946 r. został ranny w obławie wojsk KBW z Wrocławia i PUBP z Wielunia pomiędzy Żdżarami a Wójcinem i przewieziony na posterunek MO w Bolesławcu. Pomimo ciężkiego stanu został przekazany do PUBP w Wieluniu, gdzie przeszedł bardzo brutalne śledztwo w trakcie którego został zakatowany.

6 lipca 1946 r. nagie zwłoki Stanisława Gibka, z widocznymi licznymi obrażeniami, zostały wyrzucone na pobliski śmietnik. Następnie ciało zakopano w nieoznakowanym grobie na miejscowym cmentarzu. Rodzina zmarłego nigdy nie została poinformowana przez władze o jego śmierci. Nieoficjalne miejsce pochówku Stanisława zostało rodzinie zdradzone przez stajennego zatrudnionego w wieluńskim UB i grabarza.

Przez lata do rodzin ofiar wieluńskiej bezpieki docierały informacje o przypuszczalnym miejscu grzebania ich bliskich pod murem miejscowego cmentarza. Zaopiekowały się tym miejscem i postawiły symboliczne pomniki. Nie miały jednak pewności, że właśnie w tych miejscach spoczywają szczątki ich krewnych.