W dniu 9 lutego w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 1 w Kępnie odbyła się ,,żywa lekcja historii,, poświęcona powstaniu styczniowemu. Prelegentami byli: Anna Świegot, Eugeniusz Tomaszek, Jerzy Przybył ze Stowarzyszenia Historycznego im. Księdza mjr Szczepana Walkowskiego.
Głównym celem prowadzenia ,,żywych lekcji historii,, przez przedstawicieli stowarzyszenia jest upamiętnianie lokalnych bohaterów walczących w różnych okresach czasu, w bojach o wolność i suwerenność naszej Ojczyzny. Przypominają piękną ale jakże często krwawą historię naszych ziem, dorobek kulturalny i polityczny regionu wieruszowskiego i kępińskiego, kultywują bogate dziedzictwo Ziemi Wieruszowskiej i Wielkopolski Południowej.
„Żywa Lekcja Historii” często nazywana jest podróżą poprzez wieki. Wykładowcy starali się zaznajomić uczniów z historią Południowej Wielkopolski, w nieco innym kontekście opowiedzieć o powstaniu styczniowym, które to powstanie było wielkim i najdłuższym w historii Polski zrywem niepodległościowym. Uczniowie ZSP NR 1 w Kępnie mogli dowiedzieć się, jaki był udział Wielkopolan w powstaniu styczniowym. Zapewne po raz pierwszy usłyszeli o Bitwie pod Lututowem 1863 roku, w której ok. 90 procent powstańców byli to właśnie Wielkopolanie. Niestety był to ich pierwszy i ostatni bój. O rzezi, której dokonali Moskale pisały ówczesne gazety m.in. bitwa ta została opisana przez naocznego świadka w Dzienniku Poznańskim z dn. 25 czerwca 1863 roku w numerze 142/ numer ten dostępny jest w Internecie/.
Pan Tomaszek opowiedział o historii Polski – wiek XVIII i XIX, genezie Powstania Styczniowego, jak do niego doszło, kim byli główni dyktatorzy powstania. Wspomniał o filmie ,,Kos,, gdzie idzie zauważyć alegorię do czasów współczesnych oraz zobaczyć sytuacje z życia szlachty i chłopów w XIX wieku. Zachęcił do obejrzenia filmu ,,Powstaniec 1863,, o ostatnim dowódcy oddziału powstańczego księdzu Stanisławie Brzósce. Ksiądz Brzóska działał głównie na Podlasiu, utworzył oddział złożony z chłopów. Został stracony w kwietniu 1865 roku.
Pani Anna Świegot opowiedziała o Żałobie Narodowej, która była swego rodzaju mistyczną rewolucją poprzedzającą wybuch powstania. Kobiety założyły czarne suknie, ponieważ ktoś bliski zginął lub został zesłany na Syberię. Cenną biżuterię zamieniły na patriotyczną, skromną, nawiązującą wprost do męczeństwa i zniewolenia narodu. Czarne, drewniane korale, które były dodatkiem do żałobnego stroju były wtedy wyrobem masowym. Specyficzne było noszenie ich, wiązanie przypominało pętlę. Skromne fryzury, narzucone na głowę i ramiona szale czy chusty, czarne kwiaty przypinane do kapeluszy, czarne męskie stroje oprócz białych koszul, dziecięce zabawki w czarnym kolorze lub przewiązywane czarnymi wstążkami, to wszystko było wyrazem smutku i cierpienia po utracie Ojczyzny. Czarne suknie, niekiedy były przyozdobione białymi mankietami i kołnierzykami. Ściany domostw lub kościołów malowano na czarno. Biżuteria przybierała różne kształty, krzyżyki na piersi, bransolety przypominające kajdany, bądź orły w koronie cierniowej, skrzyżowane kosy, wygrawerowane portrety Tadeusza Kościuszki. Wdowy przekładały obrączkę z lewej ręki na prawą. Obrączka na prawej ręce stała się więc wtedy powszechną oznaką żałoby narodowej, przejętą z czasem przez mieszkańców innych zaborów na znak solidarności. Na różny sposób wykorzystywano emblematy narodowe, które były znakiem rozpoznawczym i były dowodem pamięci o historii Polski, i wnosiły wiarę w odzyskanie niepodległości.
Pan Jerzy Przybył opowiedział o ubiorach powstańców, bitwach, broni, której repliki mogli uczniowie zobaczyć, dotknąć i dowiedzieć się o ich używaniu przez powstańców oraz o zwycięskim powstaniu wielkopolskim, w którym brał udział jego dziadek. Ponadto uczniowie mogli zapoznać się z pomocami dydaktycznymi, jak: książki o tym okresie historycznym, biżuteria patriotyczna, portrety ważnych postaci powstania, zdjęcia oddziałów powstańczych, kosynierów, tekst przysięgi, którą składali powstańcy, opis bitwy pod Lututowem i projektach badawczych prowadzonych przez stowarzyszenie. Słowne opisy batalii powstańców styczniowych z Moskalami były przeplatane trafnymi spostrzeżeniami i anegdotami, połączonymi z opowieściami o historii naszego kraju.
Warto zaznaczyć, że prelegenci wystąpili w strojach z epoki, panowie w umundurowaniu powstańca z pełnym ekwipunkiem, natomiast Pani Anna w sukni żałobnej, które to suknie nosiły Polski w czasie powstania na znak zniewolenia kraju, który został podzielony pomiędzy trzem zaborcom.
Przedstawiciele stowarzyszenia podarowali biuletyny, które zostały wydane w ramach projektu Ministerstwa Edukacji i Nauki, z którego to ministerstwa stowarzyszenie otrzymało grant. /Programu Wsparcia Edukacji – Moduł – Edukacja patriotyczna. Tytuł zadania: Lokalni bohaterowie zrywów niepodległościowych podstawą budowy postaw patriotycznych młodzieży./
,,Żywe lekcje historii,, są świetną metodą aby dotrzeć do młodego pokolenia, zachęcić ich do rozwijania zainteresowania historią, uzmysłowić im okoliczności wybranych wydarzeń historycznych lub postaci. Zapewne tym zainteresowanym pozwoli to na lepsze zrozumienie kontekstu i przyczyn danego zdarzenia. Wiele z zagadnień, które poruszyli członkowie stowarzyszenia nie jest ujętych w szkolnym programie nauczania. Dzięki tej ciekawej ,,lekcji historii,, uczniowie z ZSP Nr 1 w Kępnie mogli rozbudzić swoją wyobraźnię.
Żywa lekcja historii to niewątpliwie jeden z ciekawszych sposobów na poznanie dziejów naszego narodu. Pasjonaci historii, patrioci a tymi na pewno są osoby ze Stowarzyszenia Historycznego im. Księdza mjr Szczepana Walkowskiego pragną dotrzeć do młodego pokolenia aby młodzi ludzie, uczniowie szkół zrozumieli, że bohaterowie zrywów niepodległościowych walczyli, oddali jakże często swoje młode życie na ołtarzu Ojczyzny, po to abyśmy mogli żyć w wolnej i suwerennej Polsce.
Red.
galeria zdjęć: ITP i powiatowy.pl, zsp1kepno.pl
Wersja elektroniczna gazety
