Prezentacja książki „ Zapisane najgłębiej” Yoli Podejma – Eloyanne

W sobotę 4 lipca 2015 roku w Sali Domu Ludowego w Laskach odbyła się promocja tomiku wierszy pt. „Zapisane najgłębiej”, na które zaprosili Prezes TPL Lukus Paweł Trzęsicki i debiutująca poetka Yolanda Podejma – Eloyanne. Prezes TPL Lukus Paweł Trzęsicki witał licznie zebranych i zaproszonych gości na spotkaniu, którego celem była promocja debiutanckiego tomiku wierszy p. Yolandy Podejmy – Eloyanne pod tajemniczym tytułem „ Zapisane najgłębiej”. Pani Jolanta od ponad 30 lat mieszka w Paryżu, dzieciństwo spędziła w Laskach – rodzinnej miejscowości, z którą wiąże wiele wspomnień i którymi pragnie się dzisiaj podzielić – mówił prezes. Bardzo ciepło witał m. in. poseł na sejm Bożenę Henczycę, wójta Gminy Trzcinica Grzegorza Hadzika, przyjaciół pani Jolanty: konsula honorowego Francji – profesora Tomasza Schramm, krytyka literackiego, poetę, publicystę, felietonistę – Leszka Żulińskiego, poetkę, eseistkę, powieściopisarkę Martę Fox, grafika i fotografa – Janusza Stobińskiego, pieśniarkę, pedagoga wokalnego Anetę Łastik, dziennikarkę, poetkę, autorkę książek – Weronikę Górską, harfistkę orkiestry Andre’a Riau – Alicję Zaja, byłą wicekurator KOiW w Kaliszu wychowawcę klasy pani Jolanty Kazimierę Lissy – Kalafarską, poetkę członka zarządu Stowarzyszenia Promocji Sztuki „Łyżka mleka” w Kaliszu Izabelę Fietkiewicz – Paszek, Kazimierza Krawiarza prezesa WTPK w Poznaniu, członka zarządu WTK w Poznaniu, Grono Pedagogiczne Szkoły Podstawowej w Laskach oraz koleżanki i kolegów z ławy szkolnej p. Jolanty, przedstawicieli zaprzyjaźnionych stowarzyszeń kulturalnych i lokalnych, Zespół Laskowianie z dyrygent Renatą Ciemny, przedstawicieli jednostek organizacyjnych Gminy Trzcinica, Małgorzatę Hadzik dyrektor ZS w Trzcinicy, Małgorzatę Drzazga dyrektor ZS w Laskach, Renatę Gość dyrektor Gminnej Biblioteki Publicznej w Trzcinicy i wszystkich przybyłych na spotkanie. W nastrój pełen zadumy i refleksji wprowadził zebranych Zespół Laskowianie, który od 20 lat uświetnia swoimi występami lokalne uroczystości. Pod dyrekcją Renaty Ciemny, która nie tylko dyryguje, ale i wspólnie z zespołem śpiewa zaprezentowali pieśni, piosenki: Nasze Laski, Kwiaty polskie; Rodzinny dom; Casablanca. Podkreślić należy, że Zespół Laskowianie w swoim repertuarze posiada piosenki ludowe, biesiadne, regionalne, piosenki z polskiej muzyki rozrywkowej. Swoimi występami starają się uświetniać uroczystości lokalne, gminne, powiatowe i regionalne. W nieco inny nastrój wprowadziła zebranych p. Aneta Łastik, jednak zanim usłyszeliśmy ten cudowny głos, w kilku słowach opowiedziała o przyjaźni z p. Jolantą i jej wzruszającej poezji, obie panie mieszkają w Paryżu. Swój mini koncert rozpoczęła od piosenki Aznavoura jak podkreśliła z tekstem a nie z tłumaczeniem J. Przybory, kolejna to „Modlitwa” Francois Villona Bułata Okudżawy wykonana w wersji oryginalnej po rosyjsku brzmiała niesamowicie. Bohaterka spotkania Yolanda Podejma – Eloyanne siedziała przy specjalnym stoliku na scenie w scenerii ciekawej i nastrojowej najpierw dziękowała przyjaciółce A. Łastik, Zespołowi Laskowianie za wspaniały i niepowtarzalny balsam dla ducha i ucha a potem zaprezentowała przy akompaniamencie harfistki Alicji Zaja swoje wiersze m.in.: Pożegnanie; Inność; Pamięci przyjaciela, Cayenne, Madinina, Nauczycielce – poświęcony K. Lissy-Kalafarskiej; Pożegnanie( nowy)do II tomu – Krystynie Mikoś – Kaniewskiej; Laski; Babcia – pamięci Anastazji Podejma. Następnie poetka opowiedziała nieco o sobie wyjaśniając pseudonim Eloyanne. Podziękowania za pomoc w organizacji spotkania skierowała do Krystyny Woźniak – Pluta, Marty Fox, która dodatkowo przeczytała z tomiku jeszcze dwa wiersze: Żelazna dama i Obraz Paryża. Zaproszeni goście: konsul prof. T. Schramm, poseł B. Henczyca, R. Gość, wójt Grzegorz Hadzik, R. Ciemny (odczytała list od Minister w Kancelarii Premiera, Senator RP Andżeliki Możdżanowskiej), sołtys, B. Grobelny, dr K. Krawiarz, Krystyna Pluta składali życzenia, gratulacje i upominki na pamiątkę tego wyjątkowego spotkania. (…) poetka głównie tworzy epigramaty. A więc formy krótkie, skondensowane. Co raz rzadziej się z tym spotykamy, na ogół autorzy toku wiersza nie umieją przytrzymać w cuglach. Tu znajdziemy kilka epigramatów mistrzowskich, choćby jak ten o miłości: Nic się nie zmieniło/ jest jak było a jednak inaczej/Nasza miłość to długi poemat/ mówisz, że kochasz/ i nigdy nie przestałeś/Myślę że nigdy nie zacząłeś. Pointa arcyznakomita. Toteż takie drobiazgi, takie pointy, takie wmyślanie się we własne doświadczenia, takie „psychologizowanie” własnych doznań czynią ten cykl mądrym i poruszającym wyobraźnię (…) tak o wierszach m.in. pisze w posłowiu Leszek Żuliński. Zwieńczeniem spotkania autorskiego było wpisywanie poetki do zakupionego tomiku wierszy dedykacji z autografem. Po części oficjalnej kawa z przepysznym ciastem. Nieco później spotkanie klasowe – klasy, do której uczęszczała p. Jolanty po latach z wychowawcami. Wspomnieniom nie było końca, tyle przecież się przeżyło i tyle wokół nas, i na świecie wydarzyło.