Trafiłem do krainy Ludzi
Kochających mocno, jak ja,
Swoją Małą Ojczyznę.
Musimy się skrzyknąć,
podać sobie ręce!
Tak napisał do nas Pan Profesor Adam Żuchowski ze Szczecina.
Pan Profesor pracuje jako prof. zw. dr. hab. inż. na Politechnice Szczecińskiej.
Jest nauczycielem i wychowawcą kilku pokoleń inżynierów elektryków, wypromował 18 doktorów, był opiniodawca wielu rozpraw naukowych i wniosków awansowych.
W dorobku literackim Pana Profesora Żuchowskiego ma obok szeregu wierszy i krótkich opowiadań posiada pięć książek, w tym zbiorek wierszy „Świstacze nutki” poświeconych Tatrom. Nowy zbiór wierszy Adama Żuchowskiego pt. „To miasteczko na wzgórzu z rzeką Wisłok w dolinie” jest pięknym przykładem wierności poety dla ziemi, ludzi, obyczajów i tradycji, które wykołysały go w dzieciństwie i były źródłem fascynacji i wzruszeń…
Tak pisze we wstępie do tego tomiku prof. dr. hab. Józef Nowakowski.
A oto niektóre wiersze Profesora Adam Żuchowskiego, które brzmią jakby były pisane o Ziemi Wieruszowskiej:
Mała Ojczyzna
Mała Ojczyzna jest jak pierwsza miłość,
jak wiośnianego ziela rozkwitanie,
choćby się w życiu różnie przydarzyło –
Ona w pamięci na zawsze zostanie.
I brnąc przez lata, jesienie i zimy,
Przez los pędzeni w cztery strony świata
Mała Ojczyznę w sercu unosimy,
Tam Jej schronieniu należna komnata!
W innym miejscu Profesor pisze „Nie, nie jestem poetą. Powtarzam to wszystkim przy każdej nadarzającej się okazji…”. Ale nawet Jego teksty, które nie są wierszem mają w sobie bardzo dużo poezji. Np.
Homeopatia
„…Woda Wisłoka miesza się z woda Sanu, Wisły, a w końcu z wodą Bałtyku i każda drobina tej mieszaniny bełtana odmętami bystrzyn, wirów i morskich fal powinna być skutecznym lekarstwem na tęsknotę za ukochaną Rzeką.
Jeżdżę nad morze, pływam, nurkuję, pozwalam się kołysać nawet największym falom. Nie pomaga.”
Panie Profesorze dziękujemy za piękne wiersze i zapraszamy na wieczór autorski do Wieruszowskiego Klubu Poetów.
Zapraszamy.
Jadwiga Tomalkiewicz
Wersja elektroniczna gazety
