Stanowisko Zarządu PCM Sp. z o.o. NZOZ Szpitala Powiatowego w Wieruszowie w sprawie – Maila do redakcji

Po zapoznaniu się ze „Stanowiskiem Zarządu PCM Sp. z o.o. NZOZ Szpitala Powiatowego w Wieruszowie w sprawie publikacji prasowej na portalu http://www.powiatowy.pl” miałam rajski „odlot”, czyli wniebowstąpiłam bez picia, wąchania i szprycowania. Po bardzo negatywnych wrażeniach związanych z moją obecnością w naszym szpitalu, naraz uświadomiłem sobie, że nasze wieruszowskie pogotowie, nasz szpital i nasz „wspaniały” Rzecznik Prasowy PCM Sp. z o.o. NZOZ Szpitala Powiatowego w Wieruszowie działają fantastycznie, bardzo skutecznie i błyskawicznie, nie mylić z błyskotliwością. Zawsze jednak w takich chwilach, kiedy epatuje mi się tak optymistyczny tekst, a przed dyskredytowaniem (ciekawe jakim) służb broni Pan „????” i Pan „Anonim”, zaczyna mi się świecić czerwona lampka i spokojnie zaczynam analizować tekst i zastanawiać się, czy aby mi nie wciskają ciemnoty. Prawie zawsze w takich sytuacjach mam rację. Już pobieżna analiza tego „Stanowiska…”, ściągnęła mnie na ziemię terapią błyskawiczną, w terminologii medycznej zwaną szokową lub elektrowstrząsową co spowodowało u mnie reakcję, będącą koktajlem śmiechu i politowania. Ale widocznie Rzecznik musiał tak „ściemniająco” napisać, a mus, wiadomo, to mus, tak jak sługa to nie pan. Może liczył, że tym sposobem zasłuży sobie na następne profity – przykre i cyniczne.
A tak już poważnie, przecież mówimy o bardzo ważnej dziedzinie naszego życia, o naszej służbie zdrowia na którą płacimy ogromne pieniądze i w której pokładamy ogromne nadzieje. Niech „Rzecznik” wreszcie zrozumie, że w demokratycznym państwie, to on ma obowiązek rzetelnie odpowiedzieć obywatelowi na jego pytania, a nie wdawać się w dysputy z ITP (jedynym organem prasowym broniącym prostego obywatela w naszym Mieście). Musi Pan także zrozumieć, że ciągle następuje wielki rozjazd (także dzięki Panu) między obiektywną rzeczywistością (czytaj prawdą) funkcjonowania naszego szpitala w oczach obywateli naszego Miasta, a waszą subiektywną „rzeczywistością”. „Zbudowaliście” taki szpital, z którego zadowolony jest tylko Zarząd i garstka cwaniaczków. Coraz częściej, wieruszowski obywatel, bezskutecznie poszukujemy dobrego lekarza, bo to „dobro” staje się coraz bardziej deficytowe w naszym szpitalu. Dowodzą tego głosy ludzi, którzy zetknęli się z naszym szpitalem i historie nagłośnione przez ITP i za to Redakcji serdeczne dzięki. B. dobrze wypełniacie Wasz dziennikarski obowiązek!!!
W naszym szpitalu zbyt długo pokutuje przekonanie, ze publiczne dyskusje o nieprawidłowościach podważają autorytet lekarzy i szpitala i są w związku z tym wysoce niepożądane. Tymczasem brak otwartości, bagatelizowanie, ukrywanie problemów i brak jasnych odpowiedzi na wskazywane nieprawidłowości przez pacjentów i obywateli, uniemożliwiają wykrycie i eliminacje ich źródeł, znalezienie skutecznych rozwiązań. To powoduje, że nie buduje się także dobrych relacji miedzy lekarzami a pacjentami. Przeciwnie, rodzą podejrzliwość i nieufność. A przecież jako pacjenci chcemy ufać lekarzom. Wymagamy, aby byli godni tego zaufania. Przecież prawdziwego lekarza nic tak nie powinno boleć jak krzywda pacjenta, jak pomoc która nie przyjechała w porę, jak śmierć lub kalectwo, którego można było uniknąć. Chyba, że się mylę lub żyję złudzeniami. Trzeba wreszcie zrozumieć, że społecznego zaufania do lekarzy nie niszczą pojedyncze przypadki tych, którzy popełnili tragiczne w skutkach błędy lub niedopatrzenia(choć niewątpliwie szkodzą one reputacji tych, którzy codziennie, z oddaniem, czasem wbrew przeciwnościom losu i lukom w systemie, wałczą o zdrowie i życie pacjentów). Niszczy je zmowa milczenia, źle pojęta zawodowa solidarność i zamiatanie pod dywan.
Do czytelników, mam tylko jedną prośbę: patrzcie zawsze krytycznie na teksty pisane przez „Rzeczników”, bo to nie Wasi Rzecznicy – to przebierańcy. Próbują wciskać Wam ciemnotę broniąc swego „światka”, a wiedzieć musicie, że od kabotyństwa i niewiedzy w przesadnym stężeniu w najlepszym przypadku, może was zaboleć głowa lub co gorsza, możecie zostać zmanipulowani i oszukani. Dlatego bądźcie czujni i krytyczni, bo czasem karetka, lekarz może przyjechać za późno do Was, do Waszego dziecka.
Z pokłonami dla ściemniaczy i lizusów. Więcej optymizmu, przecież nasz szpital jest wspaniały, nasze drogi, nasz powiat i …, …, też jest…, i wszystko jest wspaniałe. Ciągle czekam…aż ktoś coś mądrzejszego napisze.
Niepoprawny optymista

Największe bajki napisał rzecznik prasowy odnośnie czasu dojazdu .Na pogotowie dzwoniło wiele osób.Nikt nie podważa działań ratowniczych zespołu ratowniczego.Odrębną sprawą jest wejście do karetki pog. funkcj.policji.Moje pytanie jest ;co robili policjanci z prewencji ?dlaczego nie zapytali świadka zdarzenia o nazwisko poszkodowanej?Pani policjantka pilnowała radiowozu by ktoś nie ukradł, nikogo nie pytano o nazwisko poszkodowanej.Młody człowiek znał poszkodowaną.
Z wiarygodnych informacji wiem,że do karetki nie ma prawa wchodzić nikt ,nawet członkowie rodziny w czasie reanimacji.
Funkcjon.policji nie przestrzegał procedur,a zespół reanimacyjny nie powinien go wpuścić.Może ten list uwrażliwi
służby,by procedury zostały zachowane.W czasie wypadku służby;pogotowie policja,straż są na „świeczniku” i powinny dochować należytej staranności,by obserwatorzy z zewnątrz nie mieli podstaw do zarzucania nieprawidłowości.