Wypadki i choroby zawodowe rolników
I. Ustawa z dnia 20.12.1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników
Art. 11 ust. 1:
Za wypadek przy pracy rolniczej uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło podczas wykonywania czynności związanych z prowadzeniem działalności rolniczej albo pozostających w związku z wykonywaniem tych czynności:
1) na terenie gospodarstwa rolnego, które ubezpieczony prowadzi lub w którym stale pracuje, albo na terenie gospodarstwa domowego bezpośrednio związanego z tym gospodarstwem rolnym lub
2) w drodze ubezpieczonego z mieszkania do gospodarstwa rolnego, o którym mowa w pkt 1, albo w drodze powrotnej, lub
3) podczas wykonywania poza terenem gospodarstwa rolnego, o którym mowa w pkt 1, zwykłych czynności związanych z prowadzeniem działalności rolniczej albo w związku z wykonywaniem tych czynności, lub
4) w drodze do miejsca wykonywania czynności, o których mowa w pkt 3, albo w drodze powrotnej.
Art. 12.
Za rolniczą chorobę zawodową uważa się chorobę, która powstała w związku z pracą w gospodarstwie rolnym, jeżeli choroba ta jest objęta wykazem chorób zawodowych określonych w przepisach wydanych na podstawie Kodeksu pracy.
Art. 45. Ust. 1.
O zaistnieniu wypadku przy pracy rolniczej poszkodowany, rolnik, domownik lub inna osoba są zobowiązane zawiadomić Kasę bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia jego zaistnienia. (przyjmujemy, że bez zbędnej zwłoki to okres do 14 dni od daty wypadku).
II. Rozporządzenie Ministra Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2005 r. w sprawie sposobu i trybu zgłaszania wypadku przy pracy rolniczej oraz ustalania jego okoliczności i przyczyn
§ 2. 1.
Wypadek zgłasza się właściwej jednostce organizacyjnej Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, zwanej dalej „Kasą”, bezpośrednio w siedzibie tej jednostki albo za pośrednictwem poczty, telefonicznie lub pocztą elektroniczną.
2.Właściwą jednostką organizacyjną Kasy do przyjęcia zgłoszenia wypadku jest oddział regionalny Kasy lub placówka terenowa Kasy, w której osoba, która uległa wypadkowi, zwana dalej „poszkodowanym”, jest ubezpieczona.
3.W razie zgłoszenia wypadku innej jednostce organizacyjnej Kasy, jednostka ta niezwłocznie przekazuje informację o zgłoszeniu wypadku właściwemu oddziałowi regionalnemu Kasy lub właściwej placówce terenowej Kasy.
Podsumowując wypadek należy zgłaszać do jednostki, w której podlega się ubezpieczeniu, jednak można też zgłosić w każdej jednostce Kasy, która przekaże zgłoszenie do tej właściwej.
Orzecznictwo lekarskie
I. Rozporządzenie Ministra Polityki Społecznej z dnia 31.12.2004r. w sprawie orzecznictwa lekarskiego w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.
Od orzeczenia lekarza rzeczoznawcy Kasy przysługuje prawo odwołania do komisji lekarskiej Kasy w ciągu 14 dni od dnia doręczenia wypisu z treści orzeczenia. W ramach nadzoru lekarz RIOL, w terminie 14 dni od dnia wydania orzeczenia przez lekarza rzeczoznawcę Kasy, może zgłosić na piśmie zarzut wadliwości tego orzeczenia, przekazując sprawę do rozpatrzenia przez komisję lekarską Kasy. O zgłoszeniu zarzutu wadliwości orzeczenia lekarza rzeczoznawcy Kasy i przekazaniu sprawy na komisję lekarską Kasy oddział/placówka terenowa informuje zainteresowanego w ciągu 7 dni. Komisja orzeka w składzie 3 osobowym, przewodniczącym komisji jest zawsze lekarz RIOL.
Lekarz rzeczoznawca lub komisja lekarska Kasy może rozpatrzyć sprawę i wydać orzeczenie bez badania osoby, jeżeli dokumentacja medyczna jest wystarczająca do wydania orzeczenia, a stan zdrowia tej osoby uniemożliwia jej osobiste stawienie się na badanie (badanie zaoczne).
Jeżeli stan zdrowia osoby stwierdzony na odpowiednim zaświadczeniu lekarskim (druk N-14) uniemożliwia stawienie się na badanie, a dokumentacja medyczna nie daje podstaw do załatwienia sprawy, to wówczas badanie powinno być przeprowadzone przez lekarza rzeczoznawcę w miejscu zamieszkania lub miejscu stałego pobytu tej osoby (wizyta domowa).
W razie niestawienia się na badanie osoby wezwanej, bez uzasadnionej przyczyny, ponowne wezwanie przekazuje się za zwrotnym poświadczeniem odbioru z uprzedzeniem osoby o skutkach ponownego niezgłoszenia się na badanie. Niestawienie się na badanie po raz drugi powoduje odstąpienie od prowadzenia postępowania orzeczniczego i zwrot dokumentacji do właściwej komórki organizacyjnej.
II. Rozporządzenie Ministra Polityki Społecznej z dnia 31.12.2004r. w sprawie zwrotu kosztów stawiennictwa na badanie lekarskie
Rozporządzenie określa rodzaje, wysokość oraz warunki zwrotu koszów stawiennictwa osobom wezwanym na badanie.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Polityki Społecznej z dnia 31 grudnia 2004r. zwrot kosztów podróży przysługuje osobie wezwanej na badanie za dojazd z miejsca zamieszkania do siedziby oddziału/placówki terenowej i z powrotem.
Kasa może również zwrócić koszty przejazdu osobie towarzyszącej wezwanemu, jeżeli stan zdrowia wezwanego wymaga opieki innej osoby. W przypadku przejazdu środkiem transportu (samochód prywatny taksówka), zgoda na zwrot kosztów podróży osobie towarzyszącej badanemu musi być uzyskana przed badaniem.
Kasa zwraca koszty przejazdu najtańszymi dostępnymi środkami komunikacji miejskiej (potwierdzone biletami BUS, MPK, które wezwany zostawia podczas badania), a w wyjątkowych okolicznościach na wniosek osoby wezwanej, może wyrazić zgodę na zwrot kosztów za przejazd uzgodnionym środkiem transportu, innym niż komunikacja miejska. Zgoda ta powinna jednak być uzyskana przed wyjazdem osoby wezwanej i opiekuna.
Rehabilitacja lecznicza.
I. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 19.07.2013r. w sprawie warunków i trybu kierowania przez KRUS na rehabilitację leczniczą oraz udzielania zamówień na świadczenia i usługi rehabilitacyjne.
Turnus trwa 21 dni i jest bezpłatny. Osoba skierowana na rehabilitację ponosi koszty opłaty klimatycznej. Zwrot kosztów podróży w jedną stronę dokonuje ośrodek rehabilitacji leczniczej.
Na rehabilitację leczniczą kieruje się osobę :
– uznaną okresowo za całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym , która rokuje odzyskanie zdolności do pracy w wyniku leczenia i rehabilitacji,
-zagrożoną całkowitą niezdolnością do pracy ,
– ze wskazań zdrowotnych.
Zniesiono granicę wieku osób kierowanych na rehabilitację .
Na rehabilitację kieruje się osobę, jeżeli :
1.Podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników z mocy ustawy w pełnym zakresie.
2.Podlega ubezpieczeniu wypadkowemu, chorobowemu, macierzyńskiemu na wniosek w pełnym zakresie nieprzerwanie przez co najmniej 18 miesięcy przed złożeniem wniosku na rehabilitację leczniczą .
3. Ma ustalone prawo do renty okresowej z tytułu niezdolności do pracy i zachowała zdolność do samodzielnej egzystencji (nie pobiera dodatku pielęgnacyjnego).
4. Okres ten, (o którym mowa w pkt. 2) nie jest wymagany w przypadku osoby ubezpieczonej zagrożonej całkowitą niezdolnością do pracy wskutek wypadku przy pracy rolniczej. Taka osoba ma pierwszeństwo do skierowania na rehabilitację leczniczą.
Podstawę do skierowania na rehabilitację leczniczą stanowi:
-prawomocne orzeczenie lekarza rzeczoznawcy Kasy/komisji lekarskiej Kasy , zawierające wskazania do rehabilitacji leczniczej,
-o skierowanie na rehabilitację leczniczą można się ubiegać na podstawie wniosku, sporządzonego przez lekarza leczącego na druku KRUS (do sierpnia był to ogólny druk skierowania taki jak do NFZ).
Wniosek składa się w oddziale regionalnym lub placówce terenowej właściwej ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się o rehabilitację leczniczą.
Lekarz RIOL dokonuje merytorycznej weryfikacji wniosku, oceniając potrzebę i celowość skierowania na rehabilitację.
· Osoba zagrożona niezdolnością do pracy w gospodarstwie rolnym może być skierowana na rehabilitację leczniczą ponownie po 12 miesiącach od dnia zakończenia poprzedniej rehabilitacji.
· Po upływie 6 miesięcy, od dnia zakończenia poprzedniej rehabilitacji osobę, która ma ustalone prawo:
– do zasiłku chorobowego z tytułu czasowej niezdolności do pracy ponad 180 dni,
-okresowej renty rolniczej .
Prawo do zwrotu kosztów dojazdu do centrów rehabilitacyjnych posiadają wszystkie osoby skierowane, w wysokości odpowiadającej cenie najtańszego środka transportu z uwzględnieniem ulgi za przejazd danym środkiem. W przypadku nieprzedstawienia biletów lub rachunków, zwrot kosztów następuje na podstawie złożonego oświadczenia o liczbie przebytych km z miejsca zamieszkania do ośrodka rehabilitacji leczniczej. Podstawą rozliczenia jest pociąg pospieszny II klasy –Przewozy Regionalne.
Turnusy rehabilitacyjne dla dzieci rolników
Na turnusy są kierowane dzieci rolników (w wieku 7-15 lat), w okresie letnim, z chorobami układu ruchu oraz układu oddechowego. Pierwszeństwo mają dzieci, na które rodzice pobierają zasiłek pielęgnacyjny. Turnus trwa 21 dni. Rodzice ponoszą odpłatność za pobyt oraz za przejazd (w 2013r. była to kwota 200 zł za turnus , koszt przejazdu autokarem ustalany jest co roku wg ceny najtańszego biletu PKP/PKS.) Kwalifikacji dzieci do wyjazdu na turnus dokonuje lekarz RIOL. Szczegółowe wytyczne dotyczące uprawnień, wzór druku skierowania do wyjazdu oraz wskazania i przeciwwskazania są określane co roku przez Centralę KRUS.
D. Ćwiklak
OR KRUS w Łodzi
Z informacji, którą otrzymałem wynika, że w roku 2013 nie było żadnych dzieci z terenu powiatu wieruszowskiego na turnusach rehabilitacyjnych.
Fakt ten można tłumaczyć na dwa sposoby. Po pierwsze mamy zdrowe dzieci i powinniśmy się z tego cieszyć, że nie muszą korzystający z takiej formy leczenia w co osobiście wątpię . Po drugie przyczyną może być brak informacji na ten temat i bojaźń przed załatwianiem związanych z tym formalności. Uważam jednak że dla zdrowia dzieci należy zrobić wszystko i korzystać z dostępnych uprawnień w ramach ubezpieczenia KRUS.
Mam ogromna nadzieję, że zamieszczona informacja na naszym portalu a także w gazecie ITP w znaczny sposób pozwoli państwu zapoznać się z przysługującymi formami świadczeń wynikających z ubezpieczenia rolniczego.
E.T.
Wersja elektroniczna gazety
