Zakładowe Zebranie Delegatów NSZZ Solidarność Pfleiderer Prospan S.A.

Share this...

Facebook

Google

Twitter

Linkedin

Wieruszów 22 stycznia 2014.

Przytulny lokal „Bistro Kwadrans” był miejscem kolejnego spotkania członków związku NSZZ Solidarność Pfleiderer Prospan S.A. Tym razem spotkali się wyłonieni we wcześniejszych wyborach delegaci, którzy dokonali wyboru władz związku na następną kadencję na lata  2014  – 2018.

Otwierając Zakładowe Zebranie Delegatów NSZZ Solidarność Pfleiderer Prospan S.A. Piotr Morta  Przewodniczący Komisji Międzyzakładowej przywitał zebranych oraz  zaproszonych gości w osobach: Kolegę doktora Jana Mosińskiego – przewodniczącemu Zarządu Regionu Wielkopolska Południowa, Panią mecenas Magdę Brzeżańską – prawnika Zarządu Regionu, Panią Małgorzatę Pomykała – zarządzającą informacją i sekretariatem w Regionie, Kolegę Jacka Śródkę – reprezentującego Regionalną Komisję Wyborczą, Kolegę Waldemara Kasendrę – Zakładowego Inspektora Pracy, Komisję Wyborczą z przewodniczącym Kolegą Mariuszem Świeściakiem, Komisję Międzyzakładową NSZZ Solidarność Pfleiderer Prospan S.A, Komisje Rewizyjną, Kolegę Eugeniusza Tomaszka – redaktora Ilustrowanego Tygodnika Powiatowego a w sposób szczególnie serdeczny wszystkich Delegatów.

Po przeprowadzeniu wszystkich niezbędnych procedur wyborczych określonych w ordynacji wyborczej delegaci dokonali wyboru – Przewodniczącego Komisji Międzyzakładowej oraz  jej członków, komisję rewizyjną , delegatów na  Walne Zebranie Regionu oraz delegatów na Walne Zebranie Krajowej Sekcji Branżowej.

Po bardzo sprawnie przeprowadzonych wyborach  przewodniczącym związku został wybrany Piotr Morta uzyskując 100 % poparcia głosujących.  

Do komisji Międzyzakładowej wybrano następujących delegatów :

Mariusz Świeściak,
Adam Rybak
Jan Kasendra
Waldemar Śmiałek
Adamowicz Mirosław
Gaj Marek
Gruszka Ryszard
Eugeniusz Tomaszek
Juszczak Jarosław
Sergiusz Walczak

Komisja Rewizyjna będzie działać w 4 osobowym składzie: Stanisław Wilczyński, Marcin Tomala, Wojciech Fryziel, Paweł Juszczak.

Związek na zewnątrz reprezentować będą : Piotr Morta, Eugeniusz Tomaszek, Mariusz Świeściak  na szczeblu Regionu a władze Krajowej Sekcji  Branżowej Produkcji Płyt Drewnopochodnych wybierać będą: Adam Rybak, Wojciech Fryziel, Piotr Morta oraz Sergiusz Walczak.

Istotnym punktem programu było wystąpienie Przewodniczącego KM obrazujące w dużym skrócie działanie związku w mijającej kadencji a które zamieszczam poniżej:

SPRAWOZDANIE z działalności Komisji Międzyzakładowej NSZZ „Solidarność” Pfleiderer Prospan S.A. w kadencji 2010 – 2014

Drogie Koleżanki i Drodzy Koledzy! Szanowni Państwo!

Serdecznie dziękuję koledze doktorowi Janowi Mosińskiemu – przewodniczącemu Zarządu Regionu Wielkopolska Południowa, pani mecenas Magdzie Brzeżańskiej, pani Małgorzacie Pomykała – zarządzającej informacją i sekretariatem w Regionie, Komisji Wyborczej, Komisji Międzyzakładowej, Komisji Rewizyjnej, a przede wszystkim Delegatom za przybycie na dzisiejsze Sprawozdawczo – Wyborcze Zebranie Delegatów NSZZ „Solidarność” Pfleiderer Prospan S.A. w Wieruszowie. Dziękuję Komisji Wyborczej na czele z przewodniczącym Mariuszem Świeściakiem za sprawne przeprowadzenie wyborów Delegatów i przygotowanie dzisiejszego Zakładowego Zebrania Delegatów.Szczególnie serdecznie dziękuję ustępującej Komisji Międzyzakładowej i Komisji Rewizyjnej za czteroletni okres owocnej współpracy.

Związek „Solidarność” w mijającej kadencji był kompetentnym partnerem dla pracodawcy i zdecydowanie na różnych szczeblach Organizacji reprezentował interesy pracowników. Spotykałem się często ze stwierdzeniem, że Związek w zakładzie jest bardzo potrzebny – co znalazło odzwierciedlenie w tendencjach wzrostu ilości nowych członków. Dziękuję Społecznemu Inspektorowi Pracy – koledze Waldemarowi Kasendrze, za współdziałanie. Współpraca ze Społeczną Inspekcją Pracy w naszym zakładzie układała się wzorowo. Komisja Międzyzakładowa ściśle współpracowała  ze Związkiem Zawodowym Budowlani i Związkiem Zawodowym Inżynierów i Techników. Racjonalnie kreowała współdziałanie z Radą Pracowników funkcjonującą w Prospanie i Europejską Radą Zakładową  Pfleiderer AG. 

Kryzys światowy i sytuacja ekonomiczno-finansowa koncernu nie byli sprzymierzeńcami Związków Zawodowych negocjujących wzrost wynagrodzeń. Początek mijającej kadencji to niezwykle trudne negocjacje. Zarząd, mając na uwadze zagrożenie będące skutkiem kryzysu wewnętrznego i światowego, zaproponował w lutym 2010 r. obniżenie premii dla pracowników produkcyjnych o 50% z jednoczesnym zawieszeniem wypłaty premii dla pozostałych pracowników Prospanu. Pracodawca poinformował jednocześnie o zamiarze wypłacania dodatku za pracę w systemie czterobrygadowym w 2 ratach. 5,5% wynagrodzenia zasadniczego według propozycji pracodawcy miało być wypłacane w terminie wypłaty wynagrodzenia zasadniczego a 21,5% w terminie do 20. dnia miesiąca. Warunkiem determinującym wypłacenia drugiej raty dodatku z tytułu uciążliwości systemu miała być realizacja ambitnych i wówczas mało realnych założeń. Spełnienie kryterium ekonomicznego nazwanego „mechanizmem spustowym” obarczone było dużym ryzykiem.

Jednoznaczne stanowisko Związków oparte na mocnych argumentach i twarde negocjacje doprowadziły do odstąpienia pracodawcy od zamiaru obniżania pracownikom wynagrodzeń. Dopiero 15 września 2010 r. zawarte zostało porozumienie z pracodawcą. Na podstawie tegoż porozumienia pracownicy otrzymali jednorazowe świadczenie pieniężne.

Pozwolę sobie również przypomnieć, że pracownicy Prospanu indywidualnie podpisali dwustronne porozumienie z pracodawcą bez udziału Związków, z którego wynikało, że rezygnują z dalszego wypłacania przez pracodawcę nagrody jubileuszowej. Porozumienie powyższe podpisane było przez pracowników w warunkach, które można określić jako „podpisane pod presją”. Presja ta związana była z realizowanymi przez pracodawcę zwolnieniami z pracy. Związki Zawodowe po bardzo twardych  wyczerpujących negocjacjach z pracodawcą przekonały ówczesnego prezesa do kontynuacji wypłacania nagrody jubileuszowej w Prospanie przez kolejne pięć lat. Rok 2010 był ostatnim rokiem wypłat nagród jubileuszowych w Pfleiderer Prospan w Wieruszowie. Związki podjęły kolejne niełatwe rozmowy z pracodawcą w sprawie kontynuacji wypłaty „nagrody jubileuszowej” w następnym pięcioletnim okresie.

Negocjacje zakończyły się wspólnym komunikatem podpisanym w dniu 25 stycznia 2011 roku. Wynikało z niego, że przez kolejne pięć lat będą wypłacane pracownikom Prospanu świadczenia w wysokości równej nagrodzie jubileuszowej.

Negocjacje w sprawie podwyżek wynagrodzeń w roku 2011 w spółkach  w Wieruszowie i Grajewie prowadzone były przez Organizacje Związkowe działające we wszystkich lokalizacjach. Związki reprezentowały wspólnie uzgodnione stanowisko  w zakresie wzrostu wynagrodzeń. Efektem dialogu było  podpisanie  porozumień w dniu 11 lutego 2011 roku w sprawie kształtowania polityki wynagrodzeń w Prospanie  i w Grajewie. Pracownicy z dniem 1 stycznia 2011 roku otrzymali znaczące podwyżki płac zasadniczych. W poszczególnych latach kolejnymi sukcesami kończyły się negocjacje Organizacji Związkowych z pracodawcą w zakresie wypłaty „świadczeń świątecznych”. W dniach: 29 listopada 2011 roku, 13 grudnia 2012 i 25 listopada 2014 roku Związki Zawodowe podpisywały z pracodawcą porozumienia w sprawie dodatkowych świadczeń pieniężnych, które otrzymywali pracownicy Prospanu            i Agencji Pracy Tymczasowej. Ponadto autonomiczne negocjacje Solidarności  z zarządem 3SPARE umożliwiły w terminach przedświątecznych wypłaty znaczących nagród jednorazowych pracownikom 3SPARE.

Rok 2012 to kolejny okres skutecznej aktywności Związków zakończonej zawarciem porozumienia z pracodawcą. W dniu 20 marca 2012 r. podpisaliśmy  z zarządem porozumienie na podstawie którego pracownicy otrzymali podwyżki płac zasadniczych w kwocie równej i w wielkości zróżnicowanej. Elastyczny wzrost wynagrodzeń pozwolił realizować przyjętą i uzgodnioną tak zwaną „Linię polityki wynagrodzeń”. Związki wynegocjowały również zwiększenie dodatków za pracę  w systemie trzyzmianowym. Na bazie uzgodnienia z pracodawcą dodatki powiększone zostały w 2012 roku i w 2013 roku oraz wzrosną z dniem 1 kwietnia 2014r. Wzrostem wynagrodzeń w związku z inicjatywą Organizacji Związkowych zostali objęci również pracownicy Agencji Pracy Tymczasowej pracujący na rzecz Prospanu. Odrębne negocjacje dotyczące podwyżek wynagrodzeń dla pracowników zatrudnionych   w 3SPARE, podobnie jak w latach poprzednich „Solidarność” prowadziła z zarządem  tejże firmy. Negocjacje „Solidarności” z zarządem zakończyły się podpisaniem porozumienia, a pracownikom 3SPARE zostały zwiększone uposażenia na warunkach nie mniej korzystnych jak zatrudnionym w Prospanie.

Negocjacje w 2013 roku toczyły się na krawędzi konfrontacji. W budżecie Organizacji nie zaplanowano środków finansowych na podwyżki wynagrodzeń. W tej sytuacji było nikłe prawdopodobieństwo uzyskania kompromisu. W załodze dało się wyczuć niepokój. Pozytywne nastawienie i dobra wola Związków i pracodawcy doprowadziły do zawarcia porozumienia podpisanego w dniu 24 lipca 2013 r., na podstawie którego pracownicy otrzymali podwyżki płac zasadniczych w kwocie równej i w wielkości zróżnicowanej.

W związku z inicjatywą Organizacji Związkowych wzrostem wynagrodzeń na takim samym poziomie jak pracownicy Prospanu zostali objęci również pracownicy zatrudnieni przez Agencję Pracy Tymczasowej. Wzorem lat minionych „Solidarność” prowadziła również odrębne negocjacje z zarządem 3SPARE dotyczące podwyżek wynagrodzeń dla pracowników zatrudnionych w tejże firmie.

„Solidarność”, w zakresie kształtowania polityki ustawodawczej brała aktywny udział w negocjacjach na szczeblu ministerstw, parlamentu i angażowała Kancelarię Prezydenta RP. Przygotowywane akty prawne przez Ministra Gospodarki mogłyby przyczynić się doupadłości przemysłu przetwórstwa drzewnego i meblarskiego.  

Przemysły te w Polsce zatrudniają ponad 350 000 pracowników. Surowiec drzewny przetwarzany przez tradycyjny przerób drewna, w projekcie aktu prawnego Ministra Gospodarki  uzyskał definicję biomasy, która miała stanowić surowiec do produkcji subsydiowanej energii elektrycznej. Działania „Solidarności” skierowane były w kierunku zminimalizowania ilości drewna „puszczanego z dymem”. Polski przemysł płyt drewnopochodnych potrzebował niezwłocznej pomocy w zakresie dostępności do głównego surowca, jakim jest drewno. Rozporządzenie Ministra Gospodarki w sposób sztuczny nadawało sektorowi energetycznemu bezkonkurencyjną pozycję lidera cenowego na rynku drewna. „Solidarność” podjęła stosowne działania, które przyniosły pozytywne efekty. Naszym celem jest, aby przemysł płytowy i meblarski nadal był nowoczesną lokomotywą polskiej gospodarki i jednocześnie stał się liderem poziomu wynagrodzeń na rynku pracy.  

Z kolei koncentrując się na motywowaniu pracowników i na tworzeniu warunków umożliwiających pełne wykorzystanie ogromnego potencjału umiejętności, talentów i pomysłów, wszyscy pracownicy w całej Unii Europejskiej bez względu na różnorodność i miejsce zamieszkania muszą stanowić integralną część Unii. Proces standaryzacji w przedsiębiorstwach leży w interesie wszystkich środowisk zarówno pracobiorców jak i w interesie przedsiębiorstw. Godne płace zwiększając siłę nabywczą społeczeństwa, nakręcają koniunkturę gospodarczą. Działania w kierunku wyrównania poziomu płac we wszystkich krajach europejskich to droga do likwidacji zjawiska, jakim jest niezdrowa konkurencja na rynku pracy. Prawdą jest, że w dobie światowego  kryzysu instytucje finansowe  namawiały do oszczędzania i podwyższały oprocentowanie lokat. Wszyscy więc zwracali uwagę na koszty, ograniczanie wydatków. Zarówno moim zdaniem jak i wielu europejskich znanych ekonomistów, o wiele efektywniejszym działaniem do walki z kryzysem jest zastąpienie  oszczędzania  zarabianiem i wydawaniem wyższych kwot. Te dwa ostatnie zjawiska są korzystne zarówno dla gospodarstw domowych, jak i podmiotów gospodarczych, ponieważ pozwalają w dobie kryzysu na zakup większej ilości dóbr przy niższych cenach, i jednocześnie pobudzają gospodarkę.           

Koszty utrzymania w Polsce drastycznie rosły i rosną nadal, a poziom wynagrodzeń nie zabezpiecza godnego życia. Polska gospodarka jest gospodarką wschodzącą i niestety nie można jej zaliczyć do gospodarek rozwiniętych, a obecny wzrost gospodarczy jest niezadawalający, ponieważ nie przesuwa nas w skali bogactwa narodowego i nie zabezpiecza wzrostu wynagrodzeń do poziomu zapobiegającego emigracji za chlebem. Dylematem jest nie tylko to, aby polski pracownik zarabiał więcej, ale chodzi przede wszystkim o likwidację przepaści cywilizacyjnej, jaka jest pomiędzy Polską a krajami rozwiniętymi. Istniejące przeciwności można usunąć wprowadzając  w życie podstawowy i pierwotny kanon istnienia Unii Europejskiej, jaki przyjęli jej twórcy, czyli „Równe wynagrodzenie za pracę o równej wartości.” Ta wytyczna powinna być głównym celem naszego przedsięwzięcia. Wysokość wynagrodzeń  i bezpieczeństwo zatrudnienia powinniśmy zaliczyć do podstawowych obszarów działania Związku. Nieodzowna jest zdecydowana aktywność prowadząca do zobligowania zarządzających przedsiębiorstwami, jak i rządzących krajem, do godnego wynagradzania za pracę.

Reprezentując „Solidarność” i będąc jednocześnie członkiem Europejskiej Rady Zakładowej byłem jednym z inicjatorów i twórców Międzynarodowej Umowy wprowadzającej w życie standardy europejskie, które obowiązują również w Polsce i w Prospanie. Międzynarodowa Umowa – Karta Socjalna w Pfleiderer AG, została podpisana w Frankfurcie nad Menem 30 listopada 2010 roku przez Hansa H. Overdieka  (prezesa Pfleiderer AG), Wolfganga Rhode  (reprezentującego IG Metal),  Ambeta E. Yusona (sekretarza generalnego BWI – Międzynarodowej Organizacji Budownictwa  i Drzewiarzy) i Franka Bergmanna (przewodniczącego Europejskiej Rady Zakładowej Pfleiderer AG). Przy podpisaniu obecni byli przedstawiciele z Prospanu: Zbigniew Mikołajczyk i ja (Piotr Morta). Międzynarodowa Umowa Ramowa obowiązuje w całym koncernie Pfleiderer, czyli jej obszarem obowiązywania są międzynarodowo funkcjonujące organizacje i wszystkie ich lokalizacje. Karta Socjalna obowiązywała lokalizacje w takich krajach jak: Polska, Niemcy, Szwecja, Kanada, Stany Zjednoczone Ameryki Północnej, Rosja. 

W umowie tej koncern Pfleiderer deklaruje przestrzeganie praw człowieka uznanych na płaszczyźnie międzynarodowej w oparciu o podstawowe standardy pracy MOP. Pfleiderer stawia sobie za cel:

• Nieustanne zapewnianie godnych warunków pracy oraz bezpiecznego zatrudnienia.

• Szacunek oraz oparte na zaufaniu i poważaniu relacje z wszystkimi współpracownikami; te kluczowe elementy mają cechować kulturę korporacyjną firmy.

• Walkę z dyskryminacją, deklarując jednocześnie, że nierówne traktowanie, wszelkiego rodzaju nękanie (np. fizyczne znęcanie się, groźby fizycznego znęcania się, nietypowe kary lub środki dyscyplinarne, molestowanie seksualne lub innego rodzaju napastowanie), wrogość i poniżanie, zastraszanie oraz znieważanie nie będą tolerowane i to niezależnie od tego, czy usiłuje je stosować kierownictwo, czy inni pracownicy.

 Prowadzenie otwartej i konstruktywnej współpracy ze związkami zawodowymi co wpłynie na zabezpieczenie przyszłości firmy.

Mimo olbrzymiej różnorodności z jaką spotykamy się w koncernie, jestem przekonany, że Umowa jest fundamentem do stworzenia w firmie Pfleiderer tych samych szans dla wszystkich zatrudnionych. Mam również nadzieję, że stanowi ona przesłankę do kształtowania się wynagrodzeń w koncernie w oparciu o normę określoną przez twórców Unii Europejskiej.

Decyzją Komisji Międzyzakładowej pracownicy Prospanu zrzeszeni  w „Solidarności” objęci zostali ubezpieczeniem od następstw nieszczęśliwych wypadków. Program jest niedostępny na rynku dla osób chcących się ubezpieczyć indywidualnie. Charakteryzuje go rozszerzony zakres gwarantowanych świadczeń     w razie wystąpienia nieszczęśliwego wypadku. Członkowie Związku w przypadku nieszczęśliwego zdarzenia, dzięki przynależności do „Solidarności” otrzymywali dodatkowo wysokie i satysfakcjonujące ich świadczenia.

11 i 14 września 2013 roku „Solidarność” Prospanu aktywnie uczestniczyła  w ogólnopolskich dniach protestu zorganizowanych w Warszawie przez trzy centrale związkowe. Nasuwa się pytanie: dlaczego tak dużo ludzi protestowało? Ogólnoświatowy kryzys wbrew zapewnieniom rządu, że Polska jest zieloną wyspą i nasz kraj kryzys omija, wkroczył również do Polski. Kryzys był efektem chciwości i niekompetencji sektora finansowego, jednocześnie wzmacniała go polityka prywatyzacji, liberalizacji i deregulacji rynku pracy. Polski rząd realizując również powyższą politykę wpisał się w trendy światowe. Obecny stan świadczy o wielkiej porażce tejże polityki. Normy prawne uchwalane przez polski parlament prowadzą do erozji praw pracowniczych. Zwiększanie liczby miejsc pracy wrażliwych na likwidację – tak zwanych umów śmieciowych, stagnacja poziomu wynagrodzeń, ograniczanie ochrony społecznej, upadek służby zdrowia, wzrost cen, sprawia, że pracownicy spychani są do strefy skrajnego ubóstwa.

 Premier Rządu na Forum Ekonomicznym w Krynicy-Zdrój ogłosił koniec kryzysu gospodarczego w Polsce. Zdaniem premiera, oznacza to, że nasza gospodarka zaczyna odbijać się od dna i wraca do dotychczasowych praktyk i zwyczajów, czyli „business as usual”. Parafrazując to stwierdzenie, biznes będzie tak funkcjonował jakby się nic nie stało. Polacy obecny stan ocenili inaczej, a w imieniu wymęczonego kryzysem społeczeństwa „Solidarność” wraz z dwoma centralami związkowymi powiedziała zdecydowanie „Stop” dla kontynuacji takiej polityki. Kończący się kryzys musi oznaczać koniec ideologii chciwości związanej z nieograniczonymi możliwościami rynków finansowych. Moim zdaniem, fundamentem dla nowego modelu rozwoju gospodarczego może być jedynie konstruktywny, a nie pozorowany dialog. Sprawom społecznym musi zostać nadany taki sam priorytet jak handlowi i finansom. Istnieje konieczność utworzenia nowej architektury regulacyjnej, która przywróci rynkom finansowym ich pierwotną funkcję zapewnienia stałego niedrogiego finansowania inwestycji w realnej gospodarce. Rządzący krajem muszą przyjąć nowy paradygmat uprawiania polityki.

Aktywne i świadome współdziałanie partnerów społecznych w dziedzinie istotnych elementów działalności jest fundamentalną wartością zmierzającą do zapewnienia w kraju harmonii i spokoju społecznego. Tak rozumiana współpraca powinna opierać się na wzajemnym poszanowaniu praw i interesów.

Proponowana przeze mnie strategia dla „Solidarności” w Prospanie na najbliższą kadencję to: –  dbanie o bezpieczeństwo zatrudnienia,

–   działania pozwalające uzyskać znaczący wzrost wynagrodzeń,

– monitorowanie sprawy „kredytów” uzyskanych podczas prywatyzacji Prospanu na zakup akcji,

– efektywne i zgodne z oczekiwaniami pracowników zagospodarowanie środków wypłacanych obecnie w formie świadczenia urlopowego,

– sukcesywne wprowadzanie w życie pierwotnej zasady Unii Europejskiej „równe wynagrodzenia za pracę o równej wartości w całym koncernie na terenie Unii”.

Do realizacji powyższych celów pomocna będzie – „Karta Socjalna Pfleiderer GmbH”- podpisana przez Europejską Radę Zakładową i kierownictwo koncernu. Zawarta Umowa Międzynarodowa wprowadza europejskie standardy socjalne do polskich lokalizacji.

Na zakończenie mojego wystąpienia życzę Delegatom racjonalnych decyzji wyborczych do władz Związku „Solidarność”, owocnych obrad oraz miłego wieczoru.

Dziękuję Państwu za uwagę.

Opr.i foto , E Tomaszek