Przeczytałem interesujący wywiad z panią dyrektorką Wieruszowskiego Domu Kultury. Czytałem go trochę z podziwem i trochę z niedowierzaniem. Bo całość rozmowy toczyła się głównie wokoło pieniędzy. O tym, z jakim trudem zostały zdobyte, ile zdrowia kosztowało ich pozyskanie. A i komentarze głownie dotyczyły sprawy finansowych. Chwaliły dyrektorkę za operatywność.
I trochę się zasmuciłem. Bo, może dom kultury to nie bank i nie pozyskiwaniem pieniędzy powinienem się zajmować? Ale tym co ma w nazwie. Czyli kulturą. Od pozyskiwania powinni być urzędnicy. Przyzwyczailiśmy się, że urzędnicy są od kontroli i wykrywania niedociągnięć. Przyznam, że w tym są dobrzy. Przez lata pracy na stanowisku urzędniczym bardzo łatwo popaść w rutynę i w taką rutynę większość popada. Ciągnie ich do kontrolowania i oceniania innych. A to właśnie oni powinni zabezpieczyć środki na funkcjonowanie ośrodków kultury. Jeżeli bowiem zaangażują się poczują się w pewnym stopniu odpowiedzialni za swoje działania. Pobudzona zostanie ich ambicja i staną się uczestnikami tworzenia kultury w mieście.
Moim zdaniem to przede wszystkim urzędnicy powinni pozyskiwać dofinansowania do kultury, jeżeli przypisują sobie rolę kontroli i rozstrzygania konkursów na stanowisko dyrektora. Dyrektor powinien przede wszystkim skupić się na zarządzani i promowaniu kultury. Bo, gdzie zbudujemy kulturę od postaw, jak właśnie nie w tym miejscu. Kto połączy miejscowych twórców w jedną grupę działających dla dobra małych ojczyzn, jak nie oni i działający z nimi artyści i społecznicy.
Trochę boję się natomiast dyrektorów, którzy swoje działanie opierają głownie na gościach z zewnątrz. Na artystach dających koncerty, biorących gaże i odjeżdżających ustaysfakcjinowani z tego, że na kolejnym koncercie na prowincji powiększyli swoje konto. I boję się także dyrektorów, którzy przyzwyczaili się do tych samych artystów i lasujących na okrągło ich obecność. Nie jest łatwo zarządzać ośrodkiem kultury. Ale w tym przypadku jak na mało, którym stanowisku łączyć należy sumienność i odpowiedzialność z pasją.
Jędrzej Kuzyn
Wersja elektroniczna gazety
Świetne ujęcie problemu a gdy do tego dołożymy jeszcze nepotyzm, kultura niema szans.