OBRAZ BOGA
Nie wnikam czy chodzisz do Kościoła, czy jesteś wierzącym niepraktykującym. Jednak gdybyś tak w pełni całym sercem zaufał Stwórcy to zniknęły by z Twojego życia lęki, zazdrości, a pojawiłaby się miłość. Wiedziałbyś, że wszystko dzieje się z jakiegoś powodu. Wiedziałbyś także, że jeśli będziesz dobrym człowiekiem to zostaniesz zbawiony i czeka na Ciebie niebo.
A jednak… nie ufasz. Problem prawdopodobnie leży w Twojej podświadomości. Skąd to wiem? Bo… za każdym razem prawie każdy kogo znam w chwili czegoś strasznego mówi: o Boże, o Jezus Maria, o Jezu. To niesamowite, bo Bóg powinien się Tobie kojarzyć z czymś naprawdę wspaniałym, a Ty mimowolnie rzucasz tego typu słowa.
Wielokrotnie, gdy pojawiam się w jakimś miejscu z zaskoczenia, że ktoś się wystraszy, wiesz… taka niespodzianka zza zakrętu to zawsze słyszę: o JEZU!!! Natomiast, gdy widzi się coś co zapiera dech w piersiach to najczęściej słyszany tekst: O RANY. Zamiast dziękuję Ci Boże, Jezu…
Zobacz, mamy tyle innych słów do dyspozycji, a tylko w chwilach tych strasznych wspominamy imię Boga. Mało tego, to nie jest akt uwielbienia ani nic w tym stylu. Bo gdy pytam dlaczego tak powiedziałeś – słyszę – ja tak powiedziałem? Nie wiedziałem. Czyli jest to odruch bezwarunkowy.
Pytanie tylko, kto włożył Tobie do głowy te słowa, że je wtedy wypowiadasz – czy to tradycja przechodząca z pokolenia na pokolenie? Czy może podświadomy lęk kojarzący Boga z czymś niedobrym, z karami za złe uczynki itp.
Jedno jest pewne – w ten sposób nagminnie łamiesz drugie przykazanie:
NIE BĘDZIESZ BRAŁ IMIENIA PANA, BOGA SWEGO, NADAREMNIE
Oczywiście nie myśl, że chcę Cię nawracać i mówić co dobre a co złe. Sam doskonale to wiesz. Jednak jedyne co pragnę to abyś przemyślał skąd w Tobie wtedy te słowa i czy na pewno chcesz je dalej w tym miejscu stosować, czy może lepiej zamienić na coś innego.
Barbara Gruszka
Wersja elektroniczna gazety
