KONKURENCJA
Ciągle się porównujemy, gonimy za ideałem pytanie po co?
W wieku dziecięcym porównujemy się do rodzeństwa on/ona dostała to czy tamto, a ja nic, albo a ja mniej. Porównujemy się do rówieśników oni mają taki dom, samochód, wczasy. Wszyscy mają tak rewelacyjnie w życiu, tylko nie ja.
W wieku dojrzewania staramy się dorównać swoim ideałom. Chłopak, który nam się podoba patrzy na inną wow, ona ma blond włosy, to może ja się przefarbuje i teraz na mnie zwróci uwagę? Ona ubiera się tak co za wyzywająca idiotka myślisz Oczywiście, nie zwróciłabyś na nią uwagi, gdyby nie to, że wokół niej kręci się mnóstwo chłopaków. Tylko w swojej ocenie zapomniałaś zauważyć, że ta druga osoba ma coś więcej ma uśmiech na twarzy i dobrze się z sobą czuje. A Ty ciągle się porównując zapomniałaś o tym kim jesteś, co masz w sobie wspaniałego. Już nie wiesz co sprawia Ci radość, co daje spełnienie. Ciągle tylko myślisz o ulepszaniu siebie, o udawaniu kogoś kim nie jesteś. Zniknął uśmiech, stałaś się zamyślona. A dni lecą dalej.
Gdy jesteś dorosły porównujesz się z koleżankami i kolegami w pracy. Dlaczego ten ma zawsze szczęście, jemu się wszystko układa i zbiera wszelkie laury, a TY tyle przecież pracujesz, ale nikt tego nie widzi. I znów pojawia się rozterka, niska samoocena. Jesteś przecież tak dobry, tak wspaniały, ale nikt tego nie widzi. I nie zobaczy niestety. Bo jest jeszcze takie coś co się nazywa komunikacją niewerbalną. Twoje ciało nie mówi, że pracujesz z pasją i zaangażowaniem, Twoje ciało mówi jestem zdesperowany, szefie zobacz mnie. To nic, że głowę masz spuszczoną, ramiona ciągną do podłogi, a na twarzy grymas zniechęcenia. Nie było by tego, gdybyś się nie porównywał z innymi. Gdybyś się skupił w swoim życiu na tym, by każdego dnia być coraz lepszą wersją siebie. Twoje ciało by odżyło, w Twoich oczach pojawiłaby się pasja, bo byłbyś zadowolony z siebie. A nic nas tak nie ładuje jak to, że robimy wszystko na 100%.
To samo można odnieść to firm konkurencyjnych liderzy, którzy wiedzą, że dokładają wszelkich starań do swojej pracy, by dać klientowi 100% tego co najlepsze nigdy nie patrzą na konkurencję. Ich punkt skupienia jest na tym, co w sobie mają wspaniałego, jakie są ich mocne strony. Umysł może zająć się tylko jedną rzeczą na raz. Jeśli obserwujesz konkurencję to nie masz w swojej głowie miejsca na twórcze i kreatywne myślenie, a co dopiero na wprowadzenie tego w życie.
Pamiętam w swoim życiu jak starałam się z wszystkimi konkurować już od najmłodszych lat. We wszystkim chciałam być lepsza od innych. Co oznacza, że ich kopiowałam. Dzięki temu zapomniałam, że nie ma takiej drugiej osoby jak ja. Nikt nie ma takiego wyglądu, takiej osobowości, takiej historii. A ja stałam się kimś innym. Kimś kto dla mnie stał się obcym człowiekiem.
Te osoby co mnie znają, wiedzą, że ok 2-3 lata temu wycofałam się z życia towarzyskiego, szkoleniowego. Zrobiłam to specjalnie, by na nowo odnaleźć tę osobę, którą zgubiłam czyli siebie. Czy było to łatwe? Nie 35 lat konkurowania, starania się być kimś innym niż jestem, by zdobyć uznanie itp. A im bardziej się starałam tym bardziej mnie to omijało.
Dziś, gdy ułożyłam się na nowo, zbudowałam solidne fundamenty swojej osoby, wiele osób mówi masz swój czas. Idziesz jak burza do góry. Tak idę, bo gdy już wiesz kim jesteś i gdy skupiasz się na tym, by być coraz lepszą wersja siebie, gdy pielęgnujesz swoje talenty, rozwijasz pasje, to nie ma innego wyjścia. Nie masz czasu patrzenia na konkurencję, ba powiem więcej nawet nie masz konkurencji bo gdy jesteś sobą, to nikt nie może Ci dorównać, a Ty czujesz się cudownie w swojej skórze. Dzięki temu skupiasz się na dalszych możliwościach, myślisz co jeszcze możesz dać innym wspaniałego, czym się podzielić. I to sprawia, że stajesz się jeszcze bardziej szczęśliwy, zmotywowany.
A Ty z kim się obecnie porównujesz?
Czy ma to sens?
Co wnosi to do Twojego życia?
Jesteś z tym szczęśliwy?
Pamiętaj na świecie nie ma drugiej takiej osoby jak Ty. Jeśli masz firmę i tworzysz ją z pasją nie masz konkurencji. Świetnie to widać na zawodach sportowych zwycięzcy skupiają się by w jak najszybszym tempie dotrzeć do mety, gdy obracasz się, by spojrzeć gdzie jest konkurencja, tracisz pęd i koncentracje, a w efekcie często przegrywasz. Dlatego każdego dnia bądź sobą i jedyną osobą, z którą powinieneś konkurować, to Ty z wczoraj.
Owocnych przemyśleń i wspaniałej pracy nad sobą i lepszym jutrem
życzy
Barbara Gruszka
autorka książki
„Jak w 7 Krokach Odkryć Prawdy Życiowe i Zrozumieć Sens Życia”
Wersja elektroniczna gazety
